๏ ปลูกไม้ ประดับ.....................................แต่กลับ กลายเป็น อาหาร
(ให้กับ)หอยทาก อัประมาณ................รับประทาน อิ่มหมี พีมัน(อัประมาณ=กำหนดจำนวนไม่ได้)
(ใจหนึ่ง)ก็นึก เสียดาย........................(ความ)เสียหาย ไม้ประดับ คับขัน
(ใจหนึ่ง)ก็ช่าง หัวมัน..........................ไม่อยาก ฆ่าฟัน บรรลัย(บาปกรรมเปล่าๆ)
๏ ไม้ประดับ สรรพสวย..............................อำนวย โลกล้ำ งามดี
หอยทาก หากมี.................................โลกนี้ ก็น่า พิสมัย
เรามิ เดือดร้อน...................................ยอมผ่อนผัน แบ่งปันไป
เพียรปลูก ขึ้นใหม่...............................เปลี่ยนพืช พันธุ์ใหม่ ไร้กังวล
๏ การทำ ความดี......................................ก็มี อุปสรรค ขวากหนาม(ได้ อย่าไปถือสา)
ติดสอย ห้อยตาม................................สร้างความ อึดอัด ขัดสน
ถ้าหาก หัวใจ......................................ตั้งใจ ทรหด อดทน(ทำความดี)
(ย่อม)สามารถ ผ่านพ้น.........................ประสบผล สำเร็จ เผด็จคุณ
๏ ไม่ต้อง รีบร้อน.......................................ตัดรอน (เพราะ)ทำดี มิเห็นผล
(เฉกเช่น)มาลี พิมล.............................มักต้อง อดทน อุดหนุน(เพาะปลูก-รักษาดูแล ยาวนาน)
กว่าจะ ให้ดอก....................................ก็ต้อง ออกแรง พลิกแพลงจุน
(เมื่อ)ดอกให้ ได้พิบุล..........................จรูญ สุนทรีย์ ปรีดาเอย ฯ
๑๗ กรกฎาคม ๒๕๖๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น