"ผมอาบน้้ำร้อนมาก่อน"
: กลอนคติเตือนใจ
๏ ลมสะบัด
พัดแรง..........................หลังแสง สูญลับ
พรรษา
ลาสรรพ........................ขยับสู่ ฤดูหนาว
แต่ทว่า
กลางวัน........................ร้อนสะบั้น ปานราว
แดดแสง
แรงกร้าว.....................(ตั้ง)แต่เข้า จรดเย็น
๏ นอนปิด
หน้าต่าง..........................ระหว่าง กลางดึก
ยังไม่
หนาวลึก..........................มิรู้สึก นึกเข็ญ
สภาวะ
โลกร้อน.........................สะท้อน ผลเป็น
(แต่)คนยัง
หวังเล่น ...................เช่นมิ ใส่ใจ
๏ แต่ละ
ปัญหา...............................ทยอยมา ประสบ
ย่ำยี
พิภพ.................................มิขบ แก้ไข
(คน)ยังดำเนิน
ชีวิต....................(อย่าง)รับผิด ชอบไร้
จนสาย
เกินไป...........................ภยันตราย ไม่กลัว
๏ สังเกต
เหตุผล.............................ของคน ส่วนใหญ่
แสนสา
ระไร้..............................ไม่รู้ ดี-ชั่ว
รักษา
ประเด็น............................ความเห็น แก่ตัว
โง่เขลา
เมามัว...........................มืดมัว สติปัญญา
๏ ฤดูหนาว
ก้าวสู่............................ฤดู ร้อนแดด
สุรีย์เร่า
เผาแผด.........................แวดล้อม ปัญหา
ใหม่ๆ
มาเต็ม.............................เช่น PM 2.5
กระทบ
ชีวา...............................ประชา สาธารณ์
๏ ใครอาบ น้ำร้อน..........................มาก่อน
มิสำคัญ
ขอให้
หมายมั่น..........................แก้ปัญหา กล้าหาญ
ลงมือ
ปลูกป่า............................จงอย่า อันธพาล
ประพฤติ
หย่อนยาน....................บริหาร บ้านเมืองฯ
๑๙ ตุลาคม ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น