รางวัลชีวิต : โคลงสี่สุภาพ
๑.นกอีแพรดขับร้อง...............................เพลง(อำ)ลา
สวัสดีทิวา..................................ค่ำแล้ว
ตะวันยอแสงมา...........................เติมสติ
ชีวีเพิ่งผ่านแคล้ว.........................มรพ้นอีกคราฯ
๒.อายุยืนยาวเพี้ยง................................เพิ่มผัน
เสมือนหนึ่งของรางวัล...................จากหล้า
ทรัพยา-อาหารฯลฯปัน..................เป็นกิจ
ทุกชีวิตเติบกล้า...........................ไป่ต้องตอบแทนฯ
๓.หมื่นแสน(ครั้ง)โอกาสให้.....................กลับตัว
จากพฤติกรรมเมามัว......................หยาบช้า
เกิดละอาย-เกรงกลัว......................ต่อบาป(หิริ-โอตตัปปะ)
สำหรับคนใจกล้า...........................ควรได้รางวัลฯ
๔.วันคืนคือชั้นเรียน................................ชีวิต
เปิดอุราขบคิด...............................เรียนรู้
สัจจะเป็นนิมิต...............................มโนภาพ
สำหรับคนฉลาดผู้..........................มิ(ปล่อย)ให้หลุดลอยฯ
๕.ทยอยเพิ่มความรู้................................สม่ำเสมอ
รอบคอบอย่าเผอเรอ.......................พลาดพลั้ง
ตราบที่ไม่หลงละเมอ......................(เดิน)ทางผิด
ประสิทธิผลมิยากยั้ง........................มีได้เป็นประจำฯ
๖.ตีความ"รางวัล"ด้วย.............................ปัญญา
ย่อมประสบอัจฉรา...........................รู้แจ้ง(อัจฉรา=ชั่วพริบตา)
เลิกคิดแคบแค่เงินตรา......................วัตถุ
รุจิราจึ่งไม่แล้ง................................สะพรั่งพร้อมโดยพลันฯ(รุจิรา=งาม,สว่าง,รุ่งเรือง)
๗.โลกมีรางวัลให้...................................ทุกคน
หากประพฤติอยู่บน.........................(ความ)ถูกต้อง
การฝึกหัดอดทน............................คือเหตุ
แห่งผลอันสอดคล้อง......................สัจแท้ชีวีฯ
๗ กรกฎาคม ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น