สุนทรภู่ เรียนรู้เอา
: กลอนคติเตือนใจ
๏ (เป็น)อัจฉริยะ
(แต่)ละความดี.........................ขาดสติ (ย่อม)มีปัญหา
มาก(ความ)สามารถ
(แต่เป็น)ทาสสุรา...............เปี่ยมวิชา (แต่)จรรยาเบา
๏ (เมื่อ)ทำอะไร
ไม่ยั้งคิด.................................(เท่ากับ)ครองชีวิต เช่นโง่เขลา
(มี)อารมณ์ศิลป์
(แต่)ชอบกินเหล้า...................รวมกันเข้า เผาผลาญคน
๏ สุนทรภู่
ผู้โด่งดัง..........................................ร้อยกวีดั่ง รั้งเวหน
แต่งนิยาย
ลวดลายยล...................................วิจิตรจน พ้นอัศจรรย์
๏ (เพราะความ)ไม่รู้จัก
ที่ต่ำ(ที่)สูง......................(ความ)หลงตนจูง จิตหุนหัน
ทำหยาบช้า(กับคนมีอำนาจ)
พาชีวัน.................หนีโทษทัณฑ์ แทบบรรลัย
๏ ฝืนไปบวช
เป็นสมณะ....................................(นิสัย)ติดสุรา ละไม่ได้
แอบกินเหล้า
เผาวินัย.....................................จนถูกไล่ ไคลวัดวา
๏ เรื่องเจ้าชู้
ดูไม่ยาก.......................................บทกวีพากษ์ มากมายหนา
เพ้อถวิล
จินตนา...........................................ถึงสุรา และนารี
๏ ครอบครัวพัง
เมียร้างพบ................................พเนจรหลบ ประสบวิถี
ตกระกำ ลำบากมี..........................................(เป็นที่มาของ)นิราศกวี ที่เศร้าตรม
๏ เรียนรู้เอา
อย่าเมามัก....................................ทั้งเหล้า-รัก จักโศกสม
เมาอัตตา พาล่มจม........................................อย่านิยม อบรม(ตน)เทอญฯ
๒๖ มิถุนายน ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น