วงจรวัฏสงสาร : กลอนคติธรรม
๏ เวลา จะไม่มี ที่สิ้นสุด........................................มนุษย์ (หา)ใช่จุดจบ ภพสุดท้าย
วงจร การเกิด-แก่ แลเจ็บ-ตาย...........................วาดลวดลาย วัฏสงสาร นิรันดร
๏ เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย คล้ายทำนอง...........................ครรลอง ของเวรกรรม ทำเก่าก่อน
สุข-ทุกข์ กลมกลืน กลับคืนย้อน.........................สะท้อน สัจบท กฎแห่งกรรม
๏ ทุกๆ วินาที จึงมีค่า............................................ไม่ว่า สถานะใด เช้า-บ่าย-ค่ำฯลฯ
เมื่อมี เวลา (ย่อมมี)โอกาสกระทำ.......................ดี-งาม-ต่ำช้า (สร้าง-เสริม)ชะตาตน
๏ (ปัจจุบัน)มีความ สุขจง อย่าหลงใหล.....................บุญที่ ถูกใช้ ให้ศุภผล
ย่อมหมด สิ้นได้ ไม่อยู่ทน.................................เหมือนคน (ย่อม)เฒ่าแก่ และมรณา
๏ (แม้)ถึงจะ ยากจน ทนทุกข์เข็ญ............................ไม่เห็น ทางออก นอกปัญหา
บาปอัน พานพบ ประสบมา.................................ย่อมมี เวลา (ที่)จะหมดไป
๏ (คนมัก)อยากยืด เวลาไป ให้ยาวนาน.....................เมื่อสุข สำราญ บันเทิงได้
(และ)อยากสิ้น สุดซม ลมหายใจ.........................เพื่อให้ หลุดพ้น ล้นทรมาน
๏ ล้วนแค่ ความคิด อวิชชา......................................ปราศจาก ปัญญา ละ(เลย)แก่นสาร
เป็นกิเลส ตัณหา อุปาทาน..................................สืบวัฏฏะ สงสาร ขังกั้นชน
๏ ให้ต้อง เวียนว่าย อยู่ในภพ....................................มิประสบ แสงสว่าง ทางหลุดพ้น
ยึดมั่น ถือมั่น ในขันธ์;มล-....................................ทินท้น (ท่วม)หนทางรอด ตลอดกาลฯ
๑๐ มิถุนายน ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น