ความเท่าเทียมที่ลวงตา : กลอนปัญหาโลกร้อน
๏ แลใบ
ชัยพฤกษ์ กลางดึกดื่น...................................(ถูก)ลมกระหน่ำ กล้ำกลืน
จนตื่นไหว
ฟ้าแลบ
แวบวาบ แปลบปลาบไป...............................กึกก้อง ร้องไกล ในรัตติกาล
๏ เพิ่งมา
เยี่ยมเยือน ปลายเดือน๔(จันทรคติ).................รอฟ้า ปราณี พลีฝนสนาน
พสุธา
ดลแห้ง แล้งกันดาร........................................ร้อนปาน ตกนรก อเวจี
๏ ซ้ำยัง
ลางคน รนเผาป่า..........................................เผาหญ้าฯลฯ พยายาม
ทรามวิถี
สภาวะ
โลกร้อน สะท้อนทวี......................................บ่มี ทีท่า จะผ่อนคลาย
๏ มักเป็น
คนเขลา เบาปัญญา.....................................ชีวาตม์ พัฒนา หาขวนขวาย
เสมือนคน
ยุคหิน ชีวินบ่าย(หน้า)...............................ทำลาย ธรรมชาติ ถนัดกรรม
๏ (เหมือน)เพิ่งวิวัฒ
(ฒะ)นาการ มาจากสัตว์..................ไม่หัด ปัจจุบัน ปัญญาล้ำ
สติ
สตัง ยังมืดดำ....................................................(ย้ำคิด)ย้ำทำ
ตามสัญ ชาตญาณ
๏ เกิดมา
หาได้ ให้ประโยชน์.......................................มีแต่ ก่อโทษ ต้องโจษขาน
คอยแต่
แส่ทำ สิ่งรำคาญ..........................................ล้างผลาญ พิภพ
สบสากรรจ์
๏ แต่กลับ
ได้รับสิทธิ์ ความเป็นมนุษย์............................ที่สุด อวิชา น่าขบขัน
มีสิทธิ์
เลือกตั้งฯลฯ ทั้งเผ่าพันธุ์..................................เท่ากัน กับคน
วิมล มนา
๏ คนหนึ่ง
(มีสำนึก)อนุรักษ์ ธรรมชาติ............................อีกคน หมั่นพิฆาต ทำลายหล้า
ความเท่า
เทียมกัน นั้นลวงตา.....................................เพียงค่า นิยม งมงายเอยฯ
๓๑ มีนาคม ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น