ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพุธที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2561

เคารพธรรม : กลอนคติธรรม


เคารพธรรม : กลอนคติธรรม

    ธรรมะ คือความดี..............................คือวิถี ที่ถูกต้อง
คือหลัก กุศลครรลอง..........................(คือ)สิ่งสอดคล้อง ซ้องสัจจา

    แม้แต่ พระพุท ธเจ้า..........................ยังเข้า ตั้งความ ปรารถนา
ถือหลัก เคารพ ศรัทธา........................ประจำ ธรรมา มิเปลี่ยนแปลง

    เราจง ตั้งใจ มุ่งมั่น............................พิทักษ์ หลักธรรม์ ขันแข็ง
ปฏิบัติ ศรัทธ์ตาม สำแดง.....................มิให้ เหือดแห้ง (จาก)หัวใจ

    เพียรเพาะ ก่อกรรม สัมมา...................อย่าเอา อัตตา เป็นใหญ่
กวดขัน จรรยา ประไพ.........................มีสำ นึกไว้ ตลอดกาล

    อย่าเหมือน นกแก้ว นกขุนทอง............เที่ยวท่อง ธรรมะ สนุกสนาน
แต่มิ เข้าใจ ในหลักการ........................แก่นสาร สาระ สมประดี

    ธรรมะ มากคุณ จรูญค่า......................ช่วยให้ ชีวา ประเสริฐศรี
สงบ พบสุข ทุกข์ไม่มี...........................แม้มี(ทุกข์) ก็ผ่านได้ ง่ายดาย

    จงเอา ธรรมเป็น ที่พึ่ง........................คำนึง ถึงอยู่ อย่ารู้หาย
ชีวะ จะสะดวก สบาย............................ภยัน ตราย มิกรายกวน

    ผู้นำ ธรรมเนา เคารพ.........................ลาภ-ยศ-สรรเสริญสบ เสสรวล
ชีวะ จะเจริญ (ขอ)เชิญชวน...................ทบทวน ธรรมะ คารวะเทอญฯ

๕ ธันวาคม ๒๕๖๑

*สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคแรกตรัสรู้ ประทับอยู่ที่ต้นอชปาลนิโครธ
แถบฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา เขตอุรุเวลาประเทศ ฯ
  ครั้งนั้น ความปริวิตกแห่งพระหฤทัยบังเกิดแก่พระผู้มีพระภาคผู้เสด็จเข้าที่ลับ
ทรงพักผ่อนอยู่อย่างนี้ว่า บุคคลผู้ไม่มีที่เคารพ ไม่มีที่ยำเกรง ย่อมอยู่เป็นทุกข์...
...อย่ากระนั้นเลย เราควรสักการะเคารพธรรมที่เราตรัสรู้นั้นแหละ แล้วอาศัยอยู่ ฯ
...ครั้นแล้ว สหัมบดีพรหมกระทำผ้าห่มเฉวียงบ่าข้างหนึ่ง ประนมอัญชลี
ไปทางพระผู้มีพระภาค...ครั้นแล้วได้กล่าวนิคมคาถาอีกว่า
                          พระสัมพุทธเจ้าทั้งหลายเหล่าใดที่ล่วงไปแล้วก็ดี พระพุทธเจ้า
                          ทั้งหลายเหล่าใดที่ยังไม่มีมาก็ดี และพระสัมพุทธเจ้าพระองค์
                          ใดในบัดนี้ผู้ยังความโศกของชนเป็นอันมากให้เสื่อมหายก็ดี
                          พระพุทธเจ้าเหล่านั้นทุกพระองค์ ทรงเคารพพระสัทธรรม
                          อยู่แล้ว ยังอยู่ และจักอยู่ต่อไป ข้อนี้เป็นธรรมดาของ
                          พระพุทธเจ้าทั้งหลาย เพราะเหตุนั้นแหละ กุลบุตรผู้รักตน
                          หวังความเป็นผู้ใหญ่ เมื่อระลึกถึงคำสอนของพระพุทธเจ้า
                          ทั้งหลาย พึงเคารพพระสัทธรรม ฯ
จาก <http://www.84000.org/tipitaka/read/v.php?B=15&A=4483&Z=4534>

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น