คนงามด้วยความดี : กลอนหก
๏ ครึ้มฟ้า ครึ้มฝน
อลหม่าน.....................มฆวาน ดาลดล ฝนสาย(มฆวาน=พระอินทร์)
ชำแรก แหวกอรุณ
วุ่นวาย.......................ประปราย ในต้น (เดือน)กุมภาฯ
๏ ลมเย็น เป็นสิ่ง
ยืนยัน..........................ฤดูหนาว ราวฝัน หรรษา
ยังอยู่ คู่วัน
เวลา....................................แม้ว่า ไม่หนาว เร้าใจ
๏ ปราศจาก ต้นไม้
ชายป่า.......................กอหญ้า หาชวน พิสมัย
เปล่าเปลี่ยว
เหี่ยวแห้ง แปลงไป................เนื่องใน หน้าแล้ง ฤดู
๏ แต่ว่า อาศัย
ในนภา.............................(มี)วิจิตร วิภา หราหรู(วิภา=แสงสว่าง,รัศมี)
สีสัน
พรรณเพริศ เชิดชู............................คงความ งามอยู่ อุฬาร(อุฬาร=ยิ่งใหญ่,เลิศล้น)
๏ สรรพางค์ ร่างกาย
คล้ายเคียง.................แม้เมียง ไม่งาม ทรามสาน
สำทับ อัปลักษณ์
ดักดาน.........................พิการ พิกล ปนเป
๏ ก็อาจ พัฒนา
อาศัย..............................ศีลธรรม อำไพ ให้เห
จริยธรรม์ บันดล
สนเท่ห์...........................งามดี มีเสน่ห์ เวไนย
๏ สติ ปัญญา
ชาญฉลาด...........................(ความ)สามารถ อาจนำ งามวิสัย
ส่วนคน
โง่-พาล-จัญไร.............................ต่อให้ กายงาม ก็(ดู)ทรามมี
๏ นรา กล้าหาญ
กาญจน์จิต.......................สุจริต อิฎฐา มนาศรี(กาญจน-=ทอง,อิฎฐ-=น่าปรารถนา)
กุศล ผลกรรม
ความดี...............................ส่งเสริม โสภี วิไลเอยฯ
๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น