วิธีปฏิบัติต่อคนพาล :
กลอนเจ็ด
๏ เข้าวัด เข้าวา
หมารุมเห่า......................คิดเหมา ว่าพาล สันดานหมา
อุตส่าห์ อาศัย
ในวัดวา.............................ยังกล้า อวดเบ่ง มิเกรงใคร
๏ เกรี้ยวกราด ตวาดใส่
ไล่หมาวัด..............กระจัด กระเจิง บันเทิงไหม?
คราวหน้า มาวัด
จัดเจนใจ.........................หมาเห่า เข้าใส่ คล้ายศัตรู
๏ ไตร่ตรอง ลองดี
วิธีอื่น..........................นั่งย่อ รอยื่น มือชื่นสู่
หมาค่อย เข้าใกล้
ให้เกาหู.........................เกาคาง-หลังดู สุขสบาย
๏ หลังจาก วันนั้น
จวบวันนี้........................ไม่มี หมาเห่า ก้าวร้าวหาย
เข้าวัด มนัสอ่อน
อกผ่อนคลาย....................ย่างกราย เงียบสงบ ประสบการณ์
๏ สอนให้ รู้ว่า
ถ้าพบเจอ...........................คนพาล อย่าเผลอ เข้าหักหาญ
ด่าทอ ต่อว่า
ใส่อันธพาล............................มิดาล ชาญฉลาด อาจเจ็บตัว
๏ การมี เมตตา
อารีจิต..............................หาให้ เป็นมิตร กับคนชั่ว
ที่ควร อยู่ห่าง
ร้างพันพัว.............................และต้อง ไม่กลัว มัวเมามน
๏ อย่าได้ แสดง
ความรังเกียจ.....................ดั่งเสนียด เดียดฉันท์ กรรม์อกุศล
อันธพาล นั้นหรือ
ก็คือคน...........................อย่ายล เยี่ยงแขยง แมลงวัน
๏ ระมัด ระวัง
บางคนโฉด...........................หากโกรธ อาจฆ่า เราอาสัญ
อยู่ให้
ไกลห่าง=เกราะกางกั้น......................เหมือนสร้าง
สวรรค์ สุขสันติ์เอยฯ
๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น