กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอาทิตย์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

ปล่อยโลก : กาพย์ยานี๑๑

๏ ชีวี มีปัจจัย.........................ที่ทำให้ ต้องทุกขา

เกิด-แก่-ป่วย-มรณา.................วนวัฏฏะ สงสารเป็น

๏ โลกนี้ มีปัญหา.....................ให้ชีวา ประเชิญเข็ญ

อุปสรรค ล้นหลากเค้น...............ความเป็นอยู่ จึงทุรผล

๏ กิเลส กับตัณหา....................สิ่งชักพา ชีพดิ้นรน

ขับเคลื่อน สร้างเงื่อนกล.............ทำให้คน-สัตว์กระสัน

๏ วิถี ทางพ้นทุกข์.....................ต้องเปลื้องปลุก ความผูกพัน

ไม่ข้อง เกี่ยวซึ่งกัน-...................และกันกับ โลกวิสัย

๏ เมื่อเกิด สิ่งผันแปร..................ก็เพียงแค่ ปล่องวางไป

ควบคุม กุมจิตใจ........................ให้เศวต อุเบกขา(เศวต=สีขาว)

๏ ทุกอย่าง ต่างมี-เป็น.................ตามกฎเกณฑ์ และกติกา

ทุกสิ่ง อิงที่มา............................หาได้ไร้ ซึ่งเหตุผล

๏ ทำสิ่ง ที่ถูกต้อง.......................ไม่บกพร่อง สอดส่องตน

รักษา ดวงกระมล.........................ด้วยกุศล สถลธรรม

๏ ปล่อยโลก ดำเนินไป.................ตามปัจจัย (จิต)ไร้ระส่ำ

หลีกเร้น ก่อเวรกรรม.....................สำคัญตรึก สำนึกเอยฯ

๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันอาทิตย์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

ปล่อยโลก : กาพย์ยานี๑๑

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น