ฤดูใบไม้ผลิ : กลอนคติชีวิต

ฤดูใบไม้ผลิ : กลอนคติชีวิต

๏    ระบัด ผลัดใบ..........................สดใส ฤดู ใบไม้ผลิ

สุริยน สนธิ.................................ภูริ พนา ประสาน(สนธิ=การติดต่อ,ภูริ=แผ่นดิน)

ผลิดอก ออกใบ...........................ใหม่ๆ ให้โลกา ตระการ

ธรรมชาติ สาธารณ์.......................ถึงวาร พลิกฟื้น ตื่นนอน

๏    หากเธอ รู้ว่า............................ชีวา มิได้ มีแค่

ชาตินี้ ; ที่แท้..............................มีแม้ ชาติหน้า ชาติก่อน

เวรกรรม ทำเก่า...........................เป็นเบ้า หลอมชะตา อากร(อากร=บ่อเกิด)

สร้างสุข-ทุกข์ร้อน........................ให้ย้อน คืนตน ผลกรรม

๏    สัมผัส สัจจา.............................ชีวา เปรียบได้ ดังกระแส

ฤดู กาลแล..................................เกิด-แก่-เจ็บ-ตาย กลายระส่ำ

สิ่งที่ เรามี....................................รวมทั้ง สิ่งที่ เราทำ

ยึดครอง ครอบงำ..........................ล้วนต่าง ต้องจำ จากไป

๏    ความจริง สิ่งสรรพ.....................เหมือนกับ เป็นสิ่ง สมมุติ

บรรเจิด เกิดผุด............................บันดล หล่น-หลุด เลื่อนไหล

ทุกอย่าง ไม่เที่ยง..........................เบนเบี่ยง เชื่องช้า ฉับไว

รู้เท่า ทันใจ..................................อย่าไป ยึดติด คิดครอง

๏    เลือกทำ ความดี........................รำลึก ผลมี ภาคหน้า

ทำบุญ คูณค่า...............................สุขสวัสดิ์ วัฒนา สนอง

ชั่วหลาบ บาปเร้น..........................อยู่เย็น เป็นสบาย ก่ายกอง

สัจธรรม์ ครรลอง...........................ปกครอง นิติ นิรันดร์ฯ

๑๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐