รักแรกพบ : กลอนรักขำๆ(กาพย์ยานี ๑๑ )

รักแรกพบ : กลอนรักขำๆ(กาพย์ยานี ๑๑ )

๏    สายตา กานดาส่ง.....................สื่อประสงค์ แทน(คำว่า)หลงใหล

รอยยิ้ม พริ้มพิไล..........................พาหัวใจ ให้ล่องลอย

๏    โชค(ดี)แท้ ตั้งแต่เช้า................(เรา)คนโสดเศร้า ใจเหงาหงอย

สิ่งนี้ ที่รอคอย..............................อนงค์น้อย รูปน่ารัก

๏    ยิ้มตอบ แทน(คำว่า)มอบจิต........อย่างเป็นมิตร คิดสมัคร

ยินดี ปฏิภักดิ์................................เคียงคู่รัก เชิญชักนำ

๏    เธอก้าว เข้ามาใกล้....................เสียงหัวใจ(ของเรา) ให้ระส่ำ

เร่งคิด ประดิษฐ์คำ.........................ปองจดจำ ประทับฤทัย

๏    ทรามวัย สิไม่ตอบ.....................มือบางบอบ กอบแก้มใส
กระมิดกระเมี้ยน เนียนกระไร............ชวนหลงใหล  ใจละเมอ

๏    รูปงาม จำเริญตา.......................เหมือนนางฟ้า มาให้เพ้อ

เป็นบุญ หนุนได้เจอ.......................จะรักเธอ ชั่วนิรันดร์

๏    ข่มใจ จนหายหวาด...................มธุรพาท พิลาสผัน(มธุร-=หวาน,พาท=ถ้อยคำ)

(หวัง)มัดใจ หมายแจ่มจันทร์...........ตอบรักมั่น ปันอุรา

๏    เพียงเธอ เผยอปาก...................(เสียง)เยี่ยงชายพากย์ แน่นักหนา(พากย์=คำพูด)

เลิกละห้อย ถอยกายา....................เผ่นลับตา ลาก่อนเอย ฯ

๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗