อดทน : กลอนคติสอนใจ
๏ ชีวีผอง ต้องอดทน
แต่ต้นเกิด...............จำจากครรภ์ อันเลิศ ประเสริฐศรัย
มาสู่โลก
ลำบาก ล้นหลากภัย...................สิ่งแวดล้อม
ห้อมกาย ให้ระกำ
๏ ท้องหิวคอย คลุกทราม
ความเป็นสุข......เหน็ดเหนื่อยล้า พาทุกข์ มาลุกล้ำ
การเอาชี วี
รอด ยอดเวรกรรม....................ความขาดแคลน แร้นกล้ำ ค้ำโลกา
๏ อดทนเรียน เพียรรู้
สู้ชีวิต.....................ควบคุมจิต อารมณ์ ปมปรารถนา
ปรับตัวเข้า
สังคม สมคณา........................การศึกษา อาชีพ ฯลฯ บีบคั้นทรวง
๏ อดทนมุ มานะ
หาเป้าหมาย..................ถึงสุดปลาย จะพ่ายแพ้ ไม่แม้ห่วง
อดทนฝืน
ยืนยัน ฝันทั้งปวง......................แม้น้อยดู ลุล่วง (ดั่ง)ลวงฤดี
๏ สารพัน ปัญหา
และอุปสรรค.................เป็นประจักษ์ ขากหนาม ตามวิถี
อดทนท้า
ชะตากรรม ตรำชีวี....................อย่าเศร้าสร้อย ถอยหนี สู้วิริยา
๏ สัญชาตญาณ บัญชา
ภาวะจิต...............ความรู้คิด เท่าทัน ข่มตัณหา
ศีลธรรม
ค้ำจุน หนุนปัญญา......................ให้แกร่งกล้า กว่ากิเลส เฉทวิกล
๏ สรรพสิ่ง อิงสถิต
อนิจสัจจ์....................ปริวรรต ปัจจัย ในเหตุ-ผล(ปริวรรต=เปลี่ยนแปลง)
ก่อประโยชน์-โทษภัย
หลายหลากดล.........ต้องอดทน อดกลั้น ฟันฝ่าไป
๏ เวลาเคลื่อน เลื่อนพา
อายุพลัด..............ชราภาพ ฉับชัด ตัดสงสัย
หลงยึดมั่น
ถือมั่น สิ่งอันใด........................ล้วนไม่ใช่ ตัวตน ต้องทนเอย ฯ
๒๕ กุมภาพันธ์
๒๕๕๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น