ใช้ชีวิตอิสระ : กาพย์ยานี๑๑
๏ หน้าหนาว คราวปีนี้........................................ดูทีท่า น่าสนุก(มองด้านดี)
(อุณหภูมิ)แปรปรวน ชวนขนลุก.....................แต่คนทุกข์(ทรมาน) คงมากมาย(มองอีกด้าน)
๏ ขาดความ สม่ำเสมอ......................................ประเดี๋ยวเจอ ประเดี๋ยวหาย
หนาว-อุ่น เปลี่ยนวุ่นวาย...............................จนร่างกาย ปรับ(แทบ)ไม่ทัน
๏ ปล่อยใจ ไปกับลม.........................................ที่ระบม พัดโหมผัน
(สถานการณ์ที่)แตกต่าง ระหว่างวัน................ยากเกินการ คาดคะเน
๏ ปล่อยไป ไม่อินัง............................................อนิจจัง ช่างหันเห(อินัง=เอาใจใส่,นำพา)
ประเดี๋ยวทรง ประเดี๋ยวเซ..............................ร้อยสนเท่ห์ เล่ห์โลกา
๏ (การ)ปล่อยวาง* ช่วยสร่างไข้..........................(ที่)คุกคามใจ ให้ทุกขา
หน้าที่ ของชีวา.............................................คงวิริยา อุตส่าห์ไป
๏ อกุศล ส่ำมลทิน...............................................ละจากจินต์ สิ้นซากให้
กิเลส ตัณหาใด.............................................ล้วนมิใช่ สิ่งจำเป็น(ต่อการดำรงชีวิต)
๏ ไม่มี มวลกิเลส.................................................ย่อมปราศเหตุ ปัจจัยเข็ญ
บาปกรรม กิจลำเค็ญ......................................ละเว้นว่าง อย่างง่ายดาย
๏ ไม่ต้อง มีตัณหา...............................................ความก้าวหน้า หาเสียหาย
ร่มเย็น เร้นอบาย...........................................(คือการ)ใช้ชีวิต อิสระเทอญฯ
๗ มกราคม ๒๕๖๔
*การปล่อยวาง คือ การไม่ยึดมั่นถือมั่นในสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะถูกใจหรือไม่ถูกใจก็ตาม
ไม่ใช่ การทำตัวเฉื่อยชา ไม่ทำมาหากิน ไม่รับผิดชอบอะไรทั้งสิ้น ฯลฯ
ทุกคนมีหน้าที่ ก็ต้องบริหารจัดการให้ดี ต้องทำให้เจริญก้าวหน้า
อย่าทำหน้าที่แบบเช้าชามเย็นชาม ทำแบบแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปวันๆ-ไปเรื่อยๆ
ทำแบบนั้นไม่เรียกว่า"การปล่อยวาง"
แต่คือ ความเกียจคร้าน-หย่อนยาน-ไม่รับผิดชอบหน้าที่-ทำงานไร้ประสิทธิภาพ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น