บ้านหลังนี้ไม่มีแสงสว่าง
: กลอนสะท้อนสังคม
๏ บ้านเขาดู สวยดี
มีแสงสว่าง...........................บ้านฉันต่าง ห่างไกล ไร้แสงสี
ถนนหนทาง
(ของ)เขาเกลี้ยง-ตรง จรรโลงฤดี......ถนนบ้านนี้ คดโค้ง ดงป่าทาง
๏ ที่อื่นเขา ทำอะไร
ไม่กลิ้งกลอก.......................ที่นี่หลอก กลอกกลิ้ง ยิ่งผีสาง
เรื่องเดียวกัน
มีปัญหา (เขา)รีบชะล้าง.................บ้านฉันค้าง คาไว้ ใต้บาทา
๏ เอาอำนาจ บาตรใหญ่
ใช้ทุจริต........................อภิสิทธิ์ ผิดไส ไร้ครหา
โกงกินเงิน
เยาวชน ยันคนชรา...........................ซื้อไม้ล้าง ป่าช้า มาเล่นละคร
๏ ถึงจับได้ ไล่ทัน
ก็ตันติด.................................ความมืดมิด ปกคลุม สุมซับซ้อน
กระบวนการ
ยุติธรรม ร่วมตำบอน.......................ตราชั่่งคลอน อ่อนไหว ไม่เที่ยงตรง
๏ สถานการณ์ บานปลาย
(เหลือ)ใครไม่คด?..........ทรยศ แผ่นดิน ราคินหลง
หน่วยงานล้าง
ทุจริต บิดเอวองค์........................ไม่กล้าหาญ ฟันธง คง(ความ)ยุติธรรม
๏ ปล่อยให้โกง กินได้
ไม่กระดาก........................ดีแต่เปรย เอ่ยปาก อยู่ซากซ้ำ
ชอบผลัดวัน
ประกันพรุ่ง ยุ่งเหยิงทำ....................ปฏิบัติตาม คำสั่ง คนจังไร
๏ กฎหมายเขียน ให้ดี
ก็มีค่า-..............................แค่บังหน้า ด่างดำ นำสงสัย
เลือกปฏิบัติ
ตัดสิน (เป็น)มือตีนใคร?...................คนมีอำนาจ คาดหมาย ใช้บัญชา?
๏ สอดส่องไป ภายนอก
(ผ่าน)ซอกหน้าต่าง(ที่ปิด)........เห็นแสงสว่าง ไสว ไปทั่วหล้า
เพื่อนร่วมโลก
โชคดี ใช้ชีวา......................................ส่วนบ้านฉัน ฝันหา ตลอดกาลฯ
๓๑ มีนาคม
๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น