หากินกับเงินบริจาค : กลอนสะท้อนสังคม
๏ หากิน กับเงิน
บริจาค..........................โลภมาก อยากได้ ของเขา
ขี้เกียจ
ทำงาน มานเมา..........................คิดเอา แต่ได้ ไม่ออกแรง
๏ หลากล้น คนไทย
ใจบุญ......................(แต่)ไม่ครุ่น ไม่คิด พิศแสวง
ทุรชน คนทราม
จำแลง..........................เสแสร้ง เล่นละคร ตบตา
๏ ยิ่งยุค สมัย
ไอที.................................มากมี หากิน กับแมวหมา
สร้างเรื่อง
โศกเศร้า เคล้าน้ำตา................มารยา ว่าระหก ตกระกำ
๏ วอนผู้ ปราณี
บริจาค............................(ผู้)คนอยาก ให้การ อุปถัมภ์
(จึง)ตกเป็น
เหยื่อปล้น (โดย)คนระยำ.......กระทำ กันได้ หลายวิธี
๏ แต่อย่าง โบราณ
นานนม......................ยืนยั่ง สังคม อุดมนี้
คือพวก ขอทาน
พาลฤดี.........................อัปรีย์ ขี้เหล้า เมายา
๏ ติดเหล้า เมามาย
งานไม่ทำ..................แต่สิ่ง ชั่วทราม ส่ำหา
เดินตาม
บ้านช่อง ผองประชา..................แจกซอง ผ้าป่า ราคิน
๏ มักง่าย กว่านั้น
ผันบวช........................คอยสวด มนต์รับ ทรัพย์สิน
พึ่งพา
ผ้าเหลือง เฟื่องชีวิน.....................ไร้ศีล ลิ้นตวัด สัทธรรม์
๏ หลอกเขา เอา(เงิน)มา
บริจาค...............ถ้าหาก อยากได้ ไปสวรรค์
หมายปอง ของใด
ให้ด้นดั้น....................มุ่งมั่น เงินถวาย ให้(อาต)มา
๏ ทุกข์โศก โรคภัย
ไร้หมด......................ด้วยบท สวดหรรษ์ สรรหา
น้ำมนต์ วิเศษ
เทศนา............................มารยา สามารถ ระบาดเอยฯ
๑๓ มีนาคม
๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น