การพนัน : โคลงสี่สุภาพ
๑.
โลภมากแต่เกียจคร้าน.......................ทำงาน
คือกระมลสันดาน.............................หยาบช้า
อยากรวยทรัพย์ศฤงคาร....................มักง่าย
แต่ไม่บุกบั่นคว้า..............................งอเท้างอมือฯ
๒.
ถือคติทำงานน้อย.............................คือฉลาด
ไม่พัฒนาความสามารถ......................ความรู้
มักง่ายใจประมาท.............................ชอบเสี่ยง
เพ่งเพียงผลดีกู้................................ผลร้ายไม่เห็นฯ
๓.
จึงเป็นเหยื่อให้แก่.............................การพนัน
ทุ่มเงินหวังเดิมพัน............................ละโมบได้
อัตราเสี่ยงเสีย(เงิน)มัน......................มากกว่า
โอกาสกำไรไซร้...............................ช่างน้อยนักเหลือฯ
๔.
เมื่อสูญเสียเงินไร้..............................ยากจน
ความทุจริตคิดฉล..............................เกียจคร้าน
จึงลักขโมยของคน............................อื่นเขา
ทำผิดกฎหมายจ้าน............................จนเข้าคุกตะรางฯลฯ(จ้าน=จัด,มาก,ยิ่ง)
๕.
ต่างคนต่างเดือดร้อน..........................เพราะ(การ)พนัน
คนเล่นไม่มีวัน...................................ก้าวหน้า
ทุกคนที่พัวพัน..................................ทำบาป
ตราบจนบุญเก่าล้า.............................จักต้องรับผลฯ
๖.
สาธุชนคนรัก(ความ)รู้..........................รักดี
ครองสติปัญญามี...............................คิดได้
ฉลาดกุศลวิธี....................................วิศิษฏ์(วิศิษฏ์=เลิศ,ยอดเยี่ยม)
สุจริตส่งเสริมให้................................เลี้ยงชีพร่ำรวยฯ
๗.
การพนันไม่ช่วยให้..............................เปี่ยมสุข
เป็นที่มาของ(ความ)ทุกข์.....................ยากไร้
อยากสบายอย่าไปคลุก.......................คลีเกี่ยว
คนเทียวเล่นพนันไซร้..........................ไม่พ้องความดีฯ
๓๑ สิงหาคม ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น