ฤดูกาลของหัวใจ : กลอนเปล่า
๏ ความชุ่มชื้นจากทะเลตอนใต้
ถูกลมหอบมาให้ในฤดูฝน
กระแสแห่งแรงมรสุมกุมพสุธาดล
ฟากฟ้ามืดมนล้นเมฆี
๏ ความหนาวเย็นมิเว้นว่างจากทางเหนือ
เมื่อความกดอากาศสูงมุ่งตรงลงมาที่นี่
ฤดูหนาวก้าวเข้ามาอีกที
ตามวงจรวิถีของพื้นพิภพ
๏ หากแต่ชีวีไซร้ไร้ระเบียบฤดูกาล
ชะตากรรม์บันดาลต้องพานประสบ
ความโศกเศร้าเคล้าน้ำตากรีฑาทบ(ฤดูฝน)
ความเหน็บหนาวเหงาตลบกลบเกลื่อนใจ(ฤดูหนาว)
๏ ฤดูกาลของหัวใจ
แตกต่างกันไปในแต่ละคน
ย่างกรายเข้ามาปรากฏผล
กับบางคนก็ยืนยาวราวนิรันดร
๏ ฤดูใบไม้ผลิที่เบิกบาน
ประสบการณ์เร้าใจในฤดูร้อน
คือสิ่งที่หัวใจไขว่อาทร
แม้แต่ยามนอนหลับสนิทนิทรา
๏ การฝึกใจให้เป็นกุศล
จะช่วยบันดาลดลจนผ่านพ้นปัญหา
สร้างโอกาสสุขีแก่ชีวา
รักษาหัวใจให้มีฤดูกาลอันโสภี
๏ ไม่ยินดียินร้ายในเรื่องที่เหนือการควบคุม
กุมความสงบไว้ให้หัวใจสันติ์สุขี
กุมความสงบไว้ให้หัวใจสันติ์สุขี
มองเห็นมองหาสัจจะทั่วปัถพี
มีสติปัญญาประเชิญชีพชนม์ฯ
๑ สิงหาคม ๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น