กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันพฤหัสบดีที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2560

บุคคลสำคัญ : กลอนคติสอนใจ

๏ ประวัติ บุคคล สำคัญ......................ต่างต้อง ฝ่าฟัน ปัญหา

อุปสรรค หนักใน ชีวา...........................โดยใช้ ปัญญา สามารถมี

๏ งานยาก ตรากตรำ จนสำเร็จ...................สมเจต (ตะ)นา ในหน้าที่

สละเพื่อ สาธารณ์ สราญพี......................ด้วยความ ยินดี ปรีดิเปรม

๏ เห็นแก่ ส่วนรวม เป็นข้อใหญ่..................ไม่ใช่ ใคร่แค่ตน ยลเขษม

ประโยชน์ สาธารณ์ ปันอิ่มเอม.................เปี่ยมเต็ม ความเข้มแข็ง-พลังใจ

๏ หากคน ทั่วไป ใจคงท้อ.........................ยากต่อ สู้เผด็จ สำเร็จได้

เป็นคน ธรรมดา คงจะไป........................ทำอะไร ให้ตน ผลทวี

๏ บุคคล สำคัญ ตำนานโลก.......................ไม่โยก ไม่คลอน ถอนวิถี

มุ่งมั่น กรรม์ก่อ ต่อความดี.......................ทำให้ ชีวี มีค่าคุณ

๏ คนธรรมดา ทั่วไป ใครจดจำ?...................ถึงร่ำ ถึงรวย ด้วยทรัพย์หนุน

มีอำนาจ วาสนา ไร้อาดุร.........................ไม่มีบุญ-คุณคลอ ก็โมฆะ(โมฆะ=เปล่า,ว่าง,ไร้ประโยชน์)

๏ คนหลาย ตายอย่าง ความว่างเปล่า...........เพราะเขา ไม่เคย คิดเสียสละ

เห็นแก่ตัว แก่ตน จนชีวะ.........................ทรามกว่า เศษสวะ ปฏิกูล

๏ เมื่อเกิดมา อย่าคิด แค่พิสมัย....................ทำตามใจ ของตน ยลเป็นศูนย์(ศูนย์=จุดกลาง)

ควรเมตตา ปราณี มีเกื้อกูล.......................ดวงฤดี พิบูล ทูนเทิดเทอญฯ

๑๐ สิงหาคม ๒๕๖๐

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันพฤหัสบดีที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2560

บุคคลสำคัญ : กลอนคติสอนใจ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น