๏ (ก่อน)เลือกคู่ ดูให้ดี...................................คนอัปรีย์ มิคบหา
เมินเมียง เพียงหน้าตา..............................(สมบัติ)ทรัพยา ยศใหญโตฯลฯ
๏ (เพราะ)ไม่เพียง นอนเคียงข้าง....................กิจกรรม(ร่วม)สร้าง อย่างอักโข
ร่วม(รับ)ผล ล้นเดโช................................ดี-ชั่วโผ ผันชีวี
๏ ลูกไม้ (ย่อมหล่น)มิไกลต้น..........................ลูกหลานยล(เอาเยี่ยงอย่าง) ดลวิถี
อัชฌาสัย ได้ชั่ว-ดี....................................มีแม่-พ่อ ก่อสันดาน
๏ (หวัง)อยากพึ่ง ยามเฒ่าแก่.........................ผู้(เป็น)พ่อแม่ แลลูกหลาน
ต้องมี ธรรมาภิบาล...................................เป็นแก่นสาร มาน-หทัย
๏ สำนึก (ผิด)ชอบ-ชั่ว-ดี................................มุ่งมั่นมี สืบนิสัย
ศีลธรรม จำใส่ใจ......................................ประพฤติง่าย ไม่คลอนแคลน
๏ คุณธรรม ความสุจริต..................................คู่ความคิด นิมิตแม้น
พิทักษ์ ให้หนักแน่น..................................เสมือนแก่นสาร ชวาลชนม์
(ชวาล=ความรุ่งเรือง,ความสว่าง)
๏ (พ่อแม่)ไม่สอน เหมือนสอนให้....................ลูก(หลาน)จัญไร ใจโฉดฉล
(เพราะ)ธรรมชาติ สัตว์กระมล.....................ล้วนเหลือล้น สัญชาตญาณ(สัตว์ดิบเถื่อน)
๏ สังคม สิ่งแวดล้อม.....................................อบาย(มุข)ห้อม ล้อมลูกหลาน
ปกป้อง ต้อง(เริ่ม)ที่บ้าน ............................พระ-(ครู)อาจารย์ พึ่งไม่ได้เลยฯ
(อย่าหวังพึ่งพระ-ครู เพราะการอบรมสั่งสอนลูกหลานเป็นหน้าที่ของพ่อแม่)
๒๕ พฤษภาคม ๒๕๖๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น