๏ หวนคิดถึง การกระทำ กรรมก่อนเก่า.................ที่เรา ทำไป (อย่าง)ไร้เดือดร้อน
บ่เห็น เป็นความผิด จิตอาทร...........................สะท้อน ความอ่อนหัด ในสัทธรรม
(สัทธรรม=ธรรมของสัตบุรุษ หรือคนดี)
๏ ต่อเมื่อ ศึกษา พุทธศาสน์................................มุ่งมาด พัฒนา อุราล้ำ
ค่อยเพียร เรียนรู้ ดู-คิด-จำ..............................ค่อยนำ จิตสำนึก ผนึกใน(ใจ)
๏ ครั้นธุลี(ในดวงตา) มีน้อย พลอยตระหนัก...........ด้วยหลัก ศีลธรรม (ที่)คำนึงได้
การกระทำ เก่าก่อน ย้อนคิดไป........................มีมากมาย ไม่ถูกต้อง ครรลองธรรม
๏ จงปรับ จงเปลี่ยน เจียนประพฤติ........................หยุดยึด อัตตา ตัณหาย้ำ
หยุดกิเลส เหตุให้ ใฝ่บาปกรรม........................เอาการ กระทำคิด ผิดเป็นครู
๏ (พยายาม)สละสันดาน มารยา ที่สาไถย..............เมื่อดวงตา(ปัญญา) สว่างใส ทำให้รู้
อะไรถูก อะไรผิด ประสิทธิ์ดู.............................เยี่ยงผู้ ผดุงธรรม นำชีวิน
๏ ระมัดระวัง ตั้งใจ (จะ)ไม่ทำผิด...........................สุขุม ครุ่นคิด เป็นนิจสิน
ห้ามกระทำ หยาบช้า บาปราคิน........................ไม่ถวิล โลกา ค่านิยม
๏ ใครขบขัน หยันเยาะ ก็ช่างเขา...........................เราจะ พยายาม ทำสะสม
สร้างบุญ สุนทาน ภารภิรมย์.............................ละทิ้ง สิ่งโง่งม (ที่)สังคมเมา(มัว)
๏ ลาภ-ยศ-ชื่อเสียงฯลฯ หลีกเลี่ยงหา*..................กุศลธรรม สัมมา ละลดเขลา
ด้วยบุญ กุศล ดั้นด้นเนา(ปัจจุบัน-อนาคต).........จงพา ข้าพเจ้า พ้นวัฏฏ์เทอญฯ
๓ มกราคม ๒๕๖๕
*มุ่งทำงานด้วยความสุจริต ประกอบสัมมาอาชีพอย่างขยันหมั่นเพียร เพื่อเลี้ยงชีวิต เพื่อฐานะที่มั่นคง ดำรงชีวิตได้อย่างไม่ลำบากขัดสน
ไม่มุ่งอวดร่ำอวดรวย แสวงหายศถาบรรดาศักดิ์ ชื่อเสียง อำนาจอิทธิพล อย่างที่มีคนมากมายชอบทำ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น