จิตที่ฝึกดีแล้วนำสุขมาให้ : กลอนคติธรรม

จิตที่ฝึกดีแล้วนำสุขมาให้ : กลอนคติธรรม

๏    ดวงฤดี คือสิ่งที่ ควรควบคุม..................................เพราะประชุม สุมกิเลส และตัณหา

สัตว์สัญชาต (ตะ)ญาณ พาลเถื่อนป่า......................เวทนา อารมณ์ ผสมปนเป

๏    ความนึกคิด วินิจฉัย ใคร่(การ)กำกับ.......................ต้องบังคับ บัญชา ละฉลเฉ

สุจริต พิจารณา อย่าเกเร......................................ความเจ้าเล่ห์ เพทุบาย ไม่จำเป็น(ต่อการดำรงชีวิต)

๏    อันนิสัย ใจคอ คด-งอ ง่าย....................................ธรรมชาติ มนัสร้าย ระหายเห็น

ต้องฝึก-ดัด-ขัดเกลา บรรเทาเวร-...........................กรรมประสงค์ โกงเจน เว้นจากใจ

๏    ความเห็นแต่ แก่ตน กระมลก่อ...............................บาป-อธรรม กรรมฉ้อ ระย่อไร้

ลดความเห็น แก่ตน พ้นฤทัย.................................แทบทำให้ ไม่เกิดก่อ ฉลฉ้อกรรม

๏    ดัดจิตใจ ให้ตรง จงซื่อสัตย์...................................เมื่อจิตใส ใจสะอาด จรัสล้ำ

จะอำนวย อวยผล หนทางธรรม..............................ที่เกินกล้ำ คนธรรมดา สามารถมี

๏    ความลุ่มหลง งมงาย (เรื่อง)ไร้สาระ.........................สร้างภาระ อุปสรรค ขวากวิถี

ทางรู้แจ้ง เห็นจริง สิ่งชั่ว-ดี...................................จงย่ำยี อย่าให้ ครองใจคน

๏    จิตที่ฝึก ดีแล้ว ย่อมแกล้วกล้า................................มีสัมมา จริยวัตร ไม่ขัดสน

ปัดเป่าความ ต่ำช้า ไปจากตน................................ขับไล่ความ มืดมน พ้นชีวัน

๏    อย่ามัวรอ ขอพร สิ่งศักดิ์สิทธิ์.................................เมื่อ(สามารถ)สัมฤทธิ์ ด้วยจิตที่ สุทธิสรร

เลี่ยงประหลาด บัดสี พิธีกรรม์................................(เพราะ)สิ่งสำคัญ คือจิต อุกฤษฏ์เอยฯ

๒๙ มกราคม ๒๕๖๓

*

การฝึกฝนจิตที่ข่มได้ยาก อันเร็ว มีปรกติตกไปในอารมณ์
อันบุคคลพึงใคร่อย่างไร เป็นความดี

เพราะว่าจิตที่บุคคลฝึกดีแล้วนำสุขมาให้

From <http://www.84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=25&A=366&Z=394>