ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันศุกร์ที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2563

ทำสิ่งที่ถูกต้อง : กลอนคติชีวิต


ทำสิ่งที่ถูกต้อง : กลอนคติชีวิต

    อรุณ รุ่งเช้า พราวผ่อง.......................................แสงสูรย์ จรูญส่อง ท้องฟ้า
พร้อมเพรียง เสียงสรรพ สกุณา...........................เริงร่า ประดุจ สุขาวดี

    คนหนุ่ม เนื้อตัว สกปรก.....................................(เดิน)มายก มือไหว้ ไม่ยอมหนี
ขอเงิน ซื้้ออา หารที.........................................ทั้งๆที่ ร่างกาย สมบูรณ์

    (เมื่อคน)ไม่รู้ จักคิด ชีวิตเลือก............................ย่อมกระเสือก กระสน หนสูญ(มองไม่เห็นทาง)
ใจอยาก สุขี บริบูรณ์.........................................(กลับต้อง)อาดูร ปัญหา-อัตคัด

    กิจกรรม ดำเนิน ชีวี..........................................ต้องมี สัมมา ปฏิบัติ
ดำรง วิจิตร กิจวัตร...........................................หมั่นพัฒ (ฒะ)นา(ตัวเอง) อยู่เสมอ

    อุปสรรค ปัญหา ใดๆ.........................................(เป็น)ธรรมชาติ ปัจจัย (ทุกชีวิต)ต้องเจอ
อย่ามัว สร้างคำ พร่ำเพ้อ...................................ละเมอ เห่อฝัน หรรษา

    การทำ สิ่งที่ ถูกต้อง.........................................คือธรรม์ ครรลอง ของโลกา
(ช่วย)คลี่คลาย แบ่งเบา ปัญหา..........................อย่า(เมา)มัว ชั่วช้า ประสงค์

    ทำถูก ย่อมได้ ผลดี.........................................ทำผิด วิถี เข้าพีพง(เข้าป่าเข้าดง)
โศกทุกข์-สุขสันติ์-ยรรยงฯลฯ............................มั่งคง คู่การ กระทำ

    คือหลัก แห่งการ พึ่งตน..................................เพริศล้น ผลา อุปถัมภ์
เป็นวิ ธีการ พึ่งธรรม......................................อันงาม ล้ำเลิศ ประเสริฐเอยฯ

๑๐ มกราคม ๒๕๖๓

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น