เห็นกิเลส : กลอนคติธรรม

เห็นกิเลส : กลอนคติธรรม

๏    ทุกกิเลส ตัณหา ที่ละลด.................................จะเปลื้องปลด ถดถอย น้อยโศกศัลย์

บริสุทธิ์ ผุดผ่อง รองชีวัน....................................ตั้งหลักมั่น บันเทิง เริงฤดี

๏    จิตกุศล คือกลไก ไขกระจ่าง............................เปิดหนทาง กว้าง-โปร่ง จรรโลงศรี

สู่โศภิน ดินแดน แสนเสรี...................................โทษไม่มี ปฏิปักษ์ ไม่ชักพา

๏    มิปล่อยใจ ไปเมามัว พันพัวกิเลส.......................(ย่อม)ไม่มีเหตุ ให้เตลิด เกิดตัณหา

มิยึดติด ตัวตน ดลอัตตา....................................เป็นเสมือน สุญญา สิ้นอาลัย

๏    ตามส่องติด จิตใจ ไม่ยั้งหยุด............................เมื่อเกิดมี กิเลสผุด รีบฉุดไว้

ทรงสติ สัมปชัญญะ ตลอดไป..............................รู้อะไร ผิด-ชอบ กรอบชั่ว-ดี

๏    ยกธรรมะ ประเด็น ถือเป็นใหญ่..........................ปลุกหัวใจ ให้บังเกิด ประเสริฐศรี

ถึงสัญชาต (ตะ)ญาณ พล่านราวี..........................จงมากมี วิริยะ ต้านประเชิญ

๏    เห็นโทษภัย ในวิถี แห่งกิเลส...........................(ย่อม)เห็นสาเหตุ ชีวาตม์ ที่ขัดเขิน

เห็นประโยชน์ ปลดเปลื้อง(กิเลส) เฟื่องดำเนิน.......(ย่อม)ยินดีล้าง ห่างเหิน เมินไร้มี(กิเลส)

๏    แต่หากยัง ฝังจิต คิดชอบใจ.............................เห็นโทษไร้ ไม่ปฏิเสธ กิเลสวิถี

หลงว่าคือ ธรรมชาติ มาตรชีวี..............................รสโลกีย์ มีสุข รักผูกพัน

๏    มิหนำซ้ำ ยังคำนึง ถึงประโยชน์.........................กิเลสนำ ความรุ่งโรจน์ ฉลโฉดฉันท์

บาปอกุศล หนทาง ให้รางวัล..............................คิดเช่นนั้น สังสารวัฏ (ตัด)ไม่ขาดเอยฯ

๖ มกราคม ๒๕๖๒