คนมันโง่ :
กลอนปัญหาสิ่งแวดล้อม
๏ ความโง่เขลา
ของเหล่าคน....................หลงตน เย่อหยิ่ง เยี่ยงยิ่งใหญ่
ตะกละตะกลาม
ตามแต่ใจ.......................โดยไม่ พินิจ พิจารณา
๏ คิดโฉดเขลา
เอาแต่ได้.........................เหตุให้ ประจัญ ปัญหา
(เช่น)หมั่นตัดไม้ ทำลายป่า.....................มากกว่า (เพื่อ)ทำมา
หากิน
๏ อยากมั่งมี
ไร้ที่สุด...............................ไม่หยุด สะสม ทรัพย์สิน
ฟุ่มเฟือยปรี่ ใช้ชีวิน................................น้ำ-ดิน-อากาศ
ปราดทำลาย
๏ มิสัตย์ซื่อ
ถือเล่ห์กล.............................มนุษ (ษะ)ยชน ผลสุดท้าย
ต้องขัดสน
ทุรนทุราย..............................กระเซ็น กระสาย ไร้สุขมี
๏ ที่อื่นเห็น
เป็นปัญหา.............................ยังไม่ ตื่นมนา หาวิถี
ป้องกันภัย พิบัติที่..................................เกิดซ้ำ ย่ำยี
ชีวีตน
๏ ฝุ่น(PM2.5)ตลบ กลบเมืองกรุง...............ชาวทุ่ง ยุ่งใจ มิใฝ่สน
(จอดรถ)ดัดจริต
ติดเครื่องยนต์.................เล่นมือ ถือวน มนวุ่นวาย
๏ อากาศโลก
ผกผันผวน..........................มีใคร ใคร่ครวญ ขวนขวาย
คิดป้องกัน
ภยันตราย..............................ก่อนจะสาย ไร้สิ้น วิญญาณ
๏ หยุดฟุ่มเฟือย
ข้าวของใช้......................ก่อนไร้ สันติ สุขสถาน
รักษ์โลกา อภิบาล..................................สิ่งแวด ล้อมลาน
เลิกทำลายฯ
๓๑ มกราคม ๒๕๖๒
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น