เส้นทางของความรักมีมากกว่าหนึ่ง
: กลอนเปล่า
๏ เมื่อชีวันดั้นด้นเดินทางมาถึง
หนทางแห่งวัยซึ่งสมควรแก่การครองคู่
คนส่วนใหญ่ไม่ลังเล
ที่จะก้าวเข้าไปเดินเตร็ดเตร่
ทำตัวเถลไถล
ด้วยไม่อยากเดียวดายในดวงฤดี
๏ เพื่อนร่วมทางช่างหนาตา
บ้างก็สมปรารถนา
บ้างก็เลิกราในเวลาไม่นาน
บางคนค้นหา(คู่)
เวียนวนจนสังขาร
ผ่านความหดหู่ดูทรมานนานนับปี
แลอีกมากมี
ที่ไม่ได้ดั่งใจก็ไม่เอา
๏ แต่มีหลายคนมิสนใจในครรลอง
มองว่าชีวิตบนโลกใหญ่ใบนี้
มีทางให้เลือกเดินมากเกินกว่าหนึ่ง
ทำไมต้องไปเดินตามเขา?
ในเมื่อคนเรามีความแตกต่างอย่างลึกซึ้ง
๏ ยกทัศนคติส่วนตัวเป็นที่ตั้ง
ไม่ฟังคำครหา
เราย่อมรู้จักตัวเราได้ดีกว่า
จะปล่อยให้ใครมาจูงจมูก
ผูกสนตะพาย
๏ ก็ไม่ได้ไปเบียดเบียนใคร
และไม่ยอมให้ใครมาก้าวล่วง
ชีวิตของเรา
เราต้องรู้จักเฝ้าหวง
ดูแลดวงหทัยให้ผ่องใสผาสุกเสมอ
๏ เราจะมีคู่ หรืออยู่คนเดียว
คนอื่นไม่เกี่ยว
ควรไปเหลียวแลแค่เรื่องตัวเอง
๏ อะไรที่ไม่เข้าใจ
อะไรที่ทำไม่ถนัด
อย่าไปประมาท
อวดเก่ง
การเลือกคู่
สำคัญยิ่งกว่าเลือกที่อยู่อาศัย
การครองคู่
ยากกว่าดูคนอื่นเขาทำ
จดจำแล้วจะเข้าใจ
จดจำแล้วจะเข้าใจ
ปัญหาสารพัด
การปฏิบัติตามบทบาททั้งหลายฯลฯ
ทำให้เส้นทางนี้
มีความท้าทายตลอดไปคู่เผ่าพันธุ์คน
๏ ความผิดหวังช่างเจ็บปวดรวดร้าว
คนโง่เขลาจึงกล้าเสี่ยง
เลือกทางที่หลีกเลี่ยงได้
ประสบการณ์การครองคู่
กลับกลายเป็นทางไปสู่ความทุกข์ทรมาน
หรือความตาย
สำหรับใครนับไม่ถ้วน
๏ เมื่อยังไม่แน่ใจ ใยต้องเผชิญ?
การเลือกเดินทางที่วางใจ
ที่เคยเดินผ่านมา
ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่
มีปลายทางที่กว้างไกล
เหยียบย่างไปได้อีกนานแสนนาน
โดยไม่มีวันสิ้นสุด
สำหรับมนุษย์ผู้ไม่ยอมหยุดคิดฯ
๘ กุมภาพันธ์
๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น