มงกุฎของชีวิต : กลอนจรรโลงใจ
๏ แดดจ้า
อากาศหนาว........................แสงสกาว สูรย์ส่องสรรค์
อุ่นไอ
ภายใต้ตะวัน............................ลมพัดผัน บางครั้นคลอ
๏ อากาศดี
บริสุทธิ์.............................เปรียบประดุจ พุทธิหนอ(พุทธิ=ปัญญา)
ปัญญา
พาเกิดก่อ..............................วรเลิศ บรรเจิดฤทัย
๏ ความรู้
คืออุษณีษ์............................ของชีวี ที่งามไสว(อุษณีษ์=มงกุฎ)
ปรากฏ
อยู่กับใคร..............................ย่อมเฉิดฉาย ในปัถพี
๏ โดยเฉพาะ
ความรู้คิด.......................เพ่งพินิจ พิสิฐศรี(พิสิฐ=ประเสริฐ)
ใช้เผชิญ
ดำเนินชีวี............................ถูกวิถี หลักศีลธรรม
๏ ก่อผูก
ความถูกต้อง.........................ไม่เกี่ยวข้อง ส้องทรามต่ำ
ละอาย
ในบาปกรรม...........................จิน้อมนำ ความเจริญ
๏ ไคลคลา
ปัญหาเหตุ.........................ปฏิเวธ เภทห่างเหิน(ปฏิเวธ=ลุล่วงผลปฏิบัติ)
ภยันตราย
ไม่กล้ำเกิน.........................สุขเพลิดเพลิน ประเชิญชัย
๏ มั่นใจ
ในอนาคต..............................จะหมดจด แจ้งสดใส
เรื่องยาก
ลำบากใด............................คลี่คลายได้ ด้วยปัญญา
๏ คุณงาม
ความรักดี............................คือพุทธี พิเศษสถาน์
(คน)ฉลาดรู้
ถือบูชา...........................เห็นคุณค่า สาระเทอญฯ
๑๑ กุมภาพันธ์
๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น