วิถีของความมีศีลธรรม :
โคลงสี่สุภาพ
๑.
จะไม่ยอมย่อท้อ................................ชีวิน
ถึงทำมาหากิน..................................ข้ดข้อง
หยาดเหงื่อไคลไหลริน.......................อาบหยด
มิยอมคดทรามส้อง............................แม้อาจ
อดตายฯ
๒.
กายกรรมระวังไว้...............................มิประมาท
ทรงศีลสัตย์ไม่หวาด..........................ไม่พลั้ง
จริยางามสะอาด................................หมดจด
ปราศจากโทษฉุดรั้ง...........................ทุกข์ร้อนลำเค็ญฯ
๓.
ตามความเป็นจริงเจื้อย.......................เจรจา
มิประสงค์มุสา...................................ใส่ไคล้
ด่าทอกันไปมา..................................ปฏิเสธ
มีเหตุมีผล;ไร้....................................ถ้อยคำนินทาฯ
๔.
ถึงสถานการณ์บีบคั้น..........................แค่ไหน
มิละโมบของใคร................................คดข้อ
ความพยาบาทผลักไส.........................จากจิต
มิจฉาทิฐิ-ฉ้อ.....................................ตั้งมั่นเปลี่ยนแปลงฯ
๕.
แสวงหาซึ่งความรู้..............................สัจธรรม
ขจัดทัศนะมืดดำ.................................ดับพ้น
เพชร-มณี-เงิน-ทองคำ.........................ประสบ
ยังหลบหลีกเพื่อค้น.............................คว้าพุทธิปัญญาฯ
๖.
ปรารถนากุศลสร้าง..............................สุจริต
ละอาย-กลัวความผิด............................ชั่วช้า
เวรกรรมย่อมตามติด.............................การณ์ก่อ
ต่อชะตาภายภาคหน้า...........................ตระหนักรู้สำนึกฯ
๗.
ไม่เอาความรู้สึก.................................อารมณ์
เป็นวิถีนิยม.........................................นำหน้า
ระวังความโง่งม....................................หลอกจิต
คิดเป็น"ตน"กาจกล้า.............................ตามต้อยต่ำตรมฯ
๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น