มโนธรรมสำนึกคือเพชรเม็ดงาม : กลอนคติสอนใจ

มโนธรรมสำนึกคือเพชรเม็ดงาม : กลอนคติสอนใจ

๏    ความภาค ภูมิใจ ในตน............................ต่างคน ต่างคิด วินิจฉัย

ยกสมบัติ พัสถาน มั่นใจ..............................ยศศักดิ์ เชื้อสาย ใหญ่โต

๏    ยึดถือ คือสิ่ง ชี้วัด...................................ชีวทัศน์ อัตตา อ่าโอ่

คิดเขื่อง ชำเลือง เดโช................................ยโส โภคิน อภิญญา

๏    (สิ่งเหล่านั้น)มีให้ ไม่พอ ความต้องการ........ทะเยอ ทะยาน กระสันหา

ทุจริต คิดก่อ อาชญา...................................เข่นฆ่า-ชิง-ปล้น จนวุ่นวายฯลฯ

๏    ค่านิยม สมสั่ง บังมนัส..............................ประหวัด หยัดยื้อ คือจุดหมาย

สำเร็จ เจตนา สาธยาย..................................ชีวัน บั้นปลาย สมใจมี

๏    ไม่มอง ที่มา น่าสมเพช.............................ก่อเทวษ อสัตย์ บัดสี

ปราศสำนึก ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี............................บาปทำ ย่ำยี บีฑา

๏    ทำลาย ระบบ นิเวศ..................................อาเพศ สังคม โหมปัญหา

บั่นทอน สันติ ในโลกา..................................ระยำ ต่ำช้า สาละวน

๏    เอา"ตัวกู ของกู" เป็นที่ตั้ง..........................เป็นพลัง ล้างผลาญ สะท้านผล

อัตคัด สำนึก ตรึกกระมล...............................มืดดับ อับจน ชนม์ชีวิต

๏    มโนธรรม สำนึก=เพชรเม็ดงาม....................เปล่งประกาย อร่าม ท่ามกลางจิต

ทรงพลัง อัศจรรย์ บันดาลฤทธิ์........................เดชแสน ศักดิ์สิทธิ์ พิชิตชัย

   

๏   สำนึก ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี..................................คือวิถี สัมมา มิสาไถย

บ่บังอาจ เบียดเบียน ใครๆ...............................เป็นอยู่ได้ ง่าย-ดี สุขีเอยฯ

๑๖ ธันวาคม ๒๕๕๙