ประเชิญปัญหา : โคลงสี่สุภาพ
๑.
ฝนตกหนักทำให้.....................(การ)เดินทาง
เกิดอุปสรรคกีดขวาง.................ขัดข้อง
จำใจปลงปล่อยวาง...................ปกติ
มิอึดอัดตรึกต้อง.......................สอดคล้องสัจจาฯ
๒. ธรรมดาของโลกหล้า................ปริทัศน์
ย่อมประกอบสิ่งจำกัด.................(ตั้ง)แต่ต้น
ชีวีพืชแลสัตว์...........................อุตส่าห์
มานะวิถีค้น..............................ให้รอดปลอดภัยฯ
๓. ไม่เพียงแค่ให้(อยู่)รอด..............ปรารถนา
คนยังแส่สรรหา.........................เหลือล้น
อาศัยสติปัญญา........................ปรากฏ
ปลดสิ่งจำกัดพ้น........................สร้างสรรค์นันทนาฯ
๔. หากแต่สัจคู่หล้า........................ยังคง
สิ่งจำกัดดำรง............................ไป่เร้น
ปัญหาสารพัดยง........................ยืนหยัด
ติดขัดมิอาจเฟ้น.........................เลือกได้ตามใจฯ
๕.
ชีวีหนีไม่พ้น..............................ปัญหา
อุปสรรคเนานานา........................แน่แท้
คนยังเกิด-แก่-พยาธิ์....................ตายดับ
สิ่งสรรพสูญ=ลัภย์แล้...................ในท้ายที่สุดฯ(ลัภย์=พึงได้)
๖. หยุดรำพันพร่ำเพ้อ.......................พจนา
จำนนต่อสัจจา.............................ใช่(ว่าจะ)ร้าย
ทำเท่าที่อุตสา-............................หะเถิด
ผลเพริศ/หมดทาง..คล้าย..............ก็ต้องปล่อยวางฯ
๗.
ลางทีการรู้จัก.............................นิ่งเฉย
ต่อปัญหาละเลย...........................ไปบ้าง
ปลดทุกข์เป็นสุขเผย......................สันติ
อีกหนึ่งวิธีอ้าง...............................เยื้องย่างชีวีฯ
๘.
ไม่มีอะไรเลวร้าย..........................เกินกมล
จักอุตส่าห์อดทน...........................อดกลั้น
เงื่อนไขคือใจคน...........................ยอมปรับ
ยอมรับทัศนะดั้น............................ด้นสู่วิถีฯ
๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๙
๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น