มีชีวิตต้องคิดให้รอบคอบ
: กลอนเจ็ด
๏ ฝนพรำ นำพา พนาสงบ..................มิสบ เสียงส้อง ของปักษา
ละอองฝน
ชลชื้น รื้นอุรา.....................ลูบไล้ ใบหน้า สุขสบาย
๏ เข้านอน หัวค่ำ
นำเช้าตื่น.................สดชื่น อิ่มอยู่ มิรู้หาย
ก่อนลุก
จากเตียง เพียงปลุกกาย...........(ด้วยการ)ยืดเส้น ยืดสาย คลายอ่อนแรง
๏ การมี ชีวิต
อย่าคิดหยาบ..................สุขภาพ(กาย,ใจ) ได้มา ด้วยแสวง
อนามัย
ไม่รักษ์ จักสำแดง....................โรคภัย ร้ายแผลง เสียดแทงรุม
๏ ธรรมชาติ หาได้
ให้ทุกอย่าง.............เส้นทาง เป็น-อยู่ ต้องสุขุม
วิกฤติ-โอกาส
เกลื่อนกลาดชุม...............(ต้อง)ควบคุม ความคิด คัดกิจกรรม
๏ รู้จัก รักดี
มิรักชั่ว.............................ครองตัว (เป็น)คนดี มิใฝ่ต่ำ
เดินตาม วิถี
แห่งศีลธรรม......................(เป็นเกราะ)ป้องกัน ระกำ มา กล้ำเกิน
๏ เพียรปู พื้นฐาน
(ด้วย)การศึกษา.........เล่าเรียน อุตส่าห์ อย่า(ทำ)ผิวเผิน
(เพิ่ม)ทักษะ
สามารถ เก่งกาจเพลิน.........ยศ-ศักดิ์-เงิน-ทองฯลฯ นองไหลมา
๏ มีงาน มีการ
มั่นคงก่อน......................อย่าร้อน รีบลอง คู่ครองล่า
ทำความ
เข้าใจ ในสัจจา........................ชีวา ; ค่อยชอบ สร้างครอบครัว
๏ คนทำ ตามจิต
คิดมักง่าย....................สุดท้าย ร้ายสนอง ต้องปวดหัว
(มี)ศีลธรรม
นำใจ ไม่ต้องกลัว.................ละเว้น ความชั่ว (จะมี)สุขทั่วเอยฯ
๒๕ มิถุนายน
๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น