ภาพจาก//https://www.pinterest.com/pin/511440101413533207/
ชีวันอันสมหวัง? : กลอนเปล่า
๏ มีเงิน...
เพลิดเพลินกับการกิน..เที่ยว..จับจ่าย..ทำตามที่ใจปรารถนาฯลฯ
เป็นเป้าหมายชีวา
ที่พากันนิยม
ของคนทุกสังคมทุกยุคสมัย
๏ ชีวิตคือ...
อุบัติการณ์ถือกำเนิด
เติบโต..แก่
และสิ้นสุดที่การหมดลมหายใจ
ที่ใครต่อใครก็รู้
คู่ประวัติศาสตร์แห่งชาติชน
๏ มุมมองที่จดจ้องมาจากจิตใจ
ออกไปสู่โลกกว้างอันห่างหน
มีศูนย์กลางอยู่ที่"ตน"
อัดล้นด้วยรักและภักดี
๏ ความสุขสมหวัง
คือรางวัลมั่นหมายพิไลศรี
พยายามทำความคว้าไขว่
แลกกับอายุขัยของชีวี
เก่าผ่านไป
ใหม่แสวงหา...เฉกหน้าที่
ดูมิต่างจากชีวิตสัตว์ดาษสายพันธุ์
๏ สนใจแค่หาความสุข
เพียรลืมทุกขา...จวบจนชีวาอาสัญ
สิ่งใดสะท้อนคุณค่า?
แสดงซึ่งความน่าอัศจรรย์?
อยู่หรือตาย...เกิดหรือไม่
ก็เท่านั้น
ชีวัน...อันไร้สาระ
๏ มีอะไรให้ทำเพียงเท่านั้นหรือ?
นิยามความหมายชีวิตเบ็ดเสร็จคือ...เศษสวะ?
เกิดมาเพื่อสร้างภาระ?
ก่อหายนะแก่โลกและสังคม?
๒๓
ธันวาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น