จิตสำนึกละอายใจ : กาพย์สุรางคนางค์๓๒
๏ ละอาย ใจนึก...................ต้องฝึก
ต้องฝน
ตั้งแต่
ยุวชน..........................จึงได้ ผลดี
ปฏิบัติ
ศรัทธา........................ปรัชญา วิถี
ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี.......................ศีลธรรม
ดำรง
๏ ละอาย ใจว่า......................จงอย่า
แซงคิว
จะรีบ
จะหิว............................รอคิว ประสงค์
ระเบียบ
วินัย...........................รักษ์ใคร่ มั่นคง
เป็นเกียรติ
(แก่)เผ่าพงศ์............เสริมส่ง วงศ์ตระกูล
๏ ซื่อสัตย์ สุจริต.....................มิคิด
คุดคด
ฉลฉ้อ
ทรยศ...........................อดสู มุสูญ
รวยด้วย
โกงมา........................อุรา อาดูร
มีค่า(เท่ากับ)ปฏิกูล...................หนุนนับ
อับอาย
๏ ภาระ หน้าที่.........................ทำดี
ที่สุด
สมเป็น
มนุษย์(มีจิตใจสูง)...........หยุดโฉด โหดร้าย
เมตตา
ปราณี...........................ไม่มี เสื่อมคลาย
มินิ่ง
ดูดาย...............................น้ำใจ แบ่งปัน
๏ เว้นว่าง
ห่างชั่ว......................พันพัว อกุศล
สำนึก
กระมล............................เป็นคน (ต้อง)แข็งขัน
พิสุทธิ์
อุตส่าห์..........................รักษา ศีลธรรม์
ศักดิ์ศรี
วีรกรรม์.........................อันมาก ภาคภูมิฯ
๑๒
ธันวาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น