กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ผลงานของชายคนหนึ่งซึ่งนอกจากตามหลักสูตรของโรงเรียนแล้ว ต้องเรียนรู้ศึกษาหาความรู้เอง ทั้งหลักธรรมและการประพันธ์ ชอบคิด-วิเคราะห์-สรุปบทเรียนใหม่เป็นประจำ แล้วบันทึกไว้เป็นบทกวีเพราะมิเช่นนั้นจะลืมบทเรียนเก่า คิดว่าน่าจะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้าง จึงโพสต์สู่สื่อสาธารณะ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน

ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร

*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอาทิตย์ที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2555

ล่วงครัน ผ่านครา : กลอนสี่

๏ สูรย์สอด ลอดพ้น................เมฆฝน ล้นฟ้า

แสงทอง ส่องทา.......................ภาลำ อำไพ

๏ สายฟ้า คะนอง...................กึงก้อง ล่องไล่

เมฆคลั่ง หลั่งไหล.....................สูรย์ไคล ไร้คลา

๏ ลมพัด กวัดไกว..................กิ่งไม้ ไหวผวา

โยกส่าย ไปมา.........................เซ็งซ่า สับสน

๏ หยาดล้น ฝนริน..................กล่อมดิน กลิ่นดล

ทยอย พร้อยพล........................ร่วงหล่น อลเวง

๏ เดี๋ยวเบา เดี๋ยวหนัก..............เดี๋ยวพัก เดี๋ยวเร่ง

ป่าชื้น รื้นเปล่ง..........................บทเพลง บาตฝน (บาต=ตก)

๏ ดินฉ่ำ น้ำชุ่ม.......................ลุ่มช่าง ดั่งชล

น้ำเชี่ยว เลี้ยวล้น........................ขุ่นข้น ปนดิน

๏ แสงเลือน เคลื่อนราง............วันย่าง วารสิ้น

วิหค ผกผิน...............................บินฝ่า บ่าฝน

๏ ถึงคอน ครื้นเครง..................บรรเลง เพลงรน

เสียงฟ้า ระคน............................ไพชน สนธยา (ไพชน=ที่ปราศจากคน)

๏ ฟ้าแปลบ แลบปลาบ.............แวบทาบ วาบป่า

มืดจ้ำ ค่ำจ้า...............................แปลกตา ประหลาดใจ

๏ ล่วงครัน ผ่านครา..................ล่วงเวลา ผ่านวัย

สัจธรรม นำไป............................ใกล้ม รณาเอย ฯ

๒๕ มีนาคม ๒๕๕๕

กลอนธรรมะ กลอนคติชีวิต กลอนคติเตือนใจ กลอนคติสอนใจ กลอนสุภาษิต บทความจรรโลงใจ

ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

วันอาทิตย์ที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2555

ล่วงครัน ผ่านครา : กลอนสี่

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น