สุคนธ์กุศลจิต : กลอนหก

สุคนธ์กุศลจิต : กลอนหก

๏    ราตรีนี้ มีสุคนธ์.....................กำจรจล ล้นไพรสัณฑ์

จากบุปผา นานาพันธุ์.................เข้าประชัน รัญจวนใจ

๏    ต้องพึ่งพา มวลอากาศ...........ที่สะอาด บริสุทธิ์ใส

กลิ่นหวนหอม พร้อมแพร่ไป.........ไกลแสนไกล ไร้มลทิน

๏    คะนึงนั่ง สังเกตว่า.................ผองบุปผา ขจรกลิ่น

ล้วนขาวมี สีประทิน....................โศภินพร่ำ เสกค่ำคืน

๏    เหมือนความดี ที่ขจร..............งามสุนทร ป้อนโลกรื่น

ไม่แต่ตน แม้คนอื่น.....................ต่างแช่มชื่น ครื้นความดี

๏    จิตต้องใส ใจบริสุทธิ์...............จึงผ่องผุด จรูสศรี(จรูส=สูง)

ปวงคุณธรรม ความพฤติธีร์............งอกงามมี คู่ศีลธรรม

๏    อกุศล มลทินเจต....................สามานย์เลศ เศลษส่ำ(เศลษ=การเกาะ,การติด)

เป็นอุปสรรค ประจักษ์จำ...............มืดมนดำ ค้ำครองใจ

๏    ความโฉดฉล คนชั่วช้า.............มากมารยา อย่าฝันใฝ่

รู้รสธรรม ล้ำลึกใน.......................ปรมัตถ์ศรัย ใคร่ศรัทธา

๏    ครวญลึกซึ้ง คำนึงคิด..............ใจสุจริต วิจิกิจฉา

จึงสรรค์สร้าง จ่างปัญญา..............พิสุทธา สถาพร ฯ

๒๓ มีนาคม ๒๕๕๘