ยินดีต้อนรับ อาคันตุกะ ทุกท่าน

สมัคร Blogger.com ตั้งแต่ยังเป็นเว็ปอิสระ ต้องสร้างรหัสผ่าน แต่ตอนนั้นเพิ่งหัดใช้คอมพิวเตอร์จึงทำผิดพลาดตอนสร้างรหัส ทำให้บล็อก avijjabhikkhu เข้าไม่ได้ ต้องสร้างบล็อกใหม่ใช้ชื่อใหม่ จากคำว่า bhikkhu เป็น pikkhu แทน
ด้วยข้อจำกัดด้านเวลา-ข้อมูล-สติปัญญา-ความรู้ความสามารถ-ความรีบเร่ง ทำให้เกิดความผิดพลาดได้ ผู้เขียนขออภัยเป็นอย่างยิ่ง และขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำเพื่อการแก้ไขความผิดพลาด ผู้เขียนไม่สงวนลิขสิทธิ์สำหรับการคัดลอก การนำไปเผยแพร่ที่ไม่ใช่เพื่อการค้า ขอเพียงแต่อย่าแอบอ้างว่าเป็นผลงานของผู้อื่น แต่ผู้เขียนขอสงวนลิขสิทธิ์ในผลงานนี้ สำหรับการนำไปเผยแพร่เพื่อการค้าหากำไร
*นักเรียน อย่าลอกเป็นการบ้านไปส่งครูนะครับ เพราะไม่สุจริต ไม่เป็นประโยชน์แก่การพัฒนาความรู้ความสามารถ ดูไว้เป็นตัวอย่างก็พอ
มีอะไรสงสัย ไม่เข้าใจ ต้องการคำอธิบาย ก็ถามมาได้

วันอาทิตย์ที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2567

การอบรมสั่งสอน(ลูก)เป็นหน้าที่ของพ่อแม่ : กลอนคติเตือนใจ









การอบรมสั่งสอน(ลูก)เป็นหน้าที่ของพ่อแม่ : กลอนคติเตือนใจ


    การทำสวน ไร่นา ต้องขจัด....................สารพัด วัชพืช ศัตรู(พืช)ผอง

เลือกพันธุ์พืช ที่ดี พลีผลปอง..................(จึงจะ)สมปรารถนา ตอบสนอง ต้องใจราว(ราวต้องใจ)


    บ่มีใคร เกิดมา ก็ประเสริฐ......................ตั้งแต่เกิด เปรียบเช่น เป็นผ้าขาว(อย่างคำเปรียบเปรย)

หากต้องการ ปั้นดิน ให้เป็นดาว................(สร้าง)ลูกล้ำเลิศ เพริศพราว (ต้อง)เอาใส่ใจ(อบรมสั่งสอน)

 

    ถ้าแม่พ่อ ทะเลาะกัน หมั่นทอด่า............(หวัง)ลูกรักสา มัคคี(กัน) มีที่ไหน?

พ่อแม่เห็น แก่ตัว แน่นหัวใจ.....................หวังลูกล้ำ เลิศน้ำใจ (เรื่อง)เหลวไหลมี


    พ่อ(เป็นคน)โหดเหี้ยม ชั่วช้า อำมหิต......ทุจริต คิดคด โฉดบัดสี

ลูกย่อมไม่ ไคลห่าง ทางราคี....................จิตประหวัด บัดสี สมบิดา


    แม่หมกมุ่น ลุ้นพนัน เช้ายันค่ำ................ไร้ศีลธรรม ความดี ปรีติหา

ลูกย่อมเขลา ราวพาล เลียนมารดา............มุ่งมั่นคิด มิจฉา เช่นสามัญ


    อยากได้ลูก ที่ดี มีศีลสัตย์.......................พ่อแม่ต้อง ยืนหยัด ศรัทธาสรรค์(ก่อน)

(ทำตัว)เป็นตัวอย่าง ที่ดี มีศีลธรรม์.............จิตผดุง มุ่งมั่น มิผันแปร


    เพียรสั่งสอน ลูกเรา รู้(จัก)เกลาขัด...........คอยขจัด บัดสี นิสัยแก้

(อย่า)ปล่อยตามมี ตามเกิด (ย่อม)เตลิดแล..สิ่งเลวทราม ย่ำแย่ แพร่(หลายทั่ว)สังคม

 

    อย่าหวังพึ่ง โรงเรียน เปลี่ยนจริต(ลูก).......ครูแค่คิด ให้วิชา ประสาสม(สอนหนังสือ)

(ครูมากมาย)ติดหนี้สิน ท่วมหัว ทั่วระงม......(เพราะมี)ค่านิยม งมงาย ไม่รักดี

 

    อย่าหมายพึ่ง วัดวา พระสอนสั่ง................พระมากมาย ไพล่ยัง ร้างศีลศรี

เอาศาสนา (บังหน้า)หากิน เลี้ยงอินทรีย์......บ่ได้มี ศีลธรรม เหมือนคำคุยฯ


๗ มกราคม ๒๕๖๗

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น