เด็กไม่ใช่ผ้าขาว : กลอนคติเตือนใจ
๏ เด็กใช่(ว่า) สิใสซื่อ บริสุทธิ์....................................ประดุจ พัตรา ผ้าสีขาว
(ต่าง)เกิดจาก โลกีย์ ราคีคาว(ของพ่อแม่)...............หาได้ ใช่ดาว ก้าวลงมา(โปรดโลก)
๏ กระมล สันดาน มานสถิต........................................กิเลส เจตจิต ใช่ปริศนา
มี(ความ)โลภ-ร้าย-หลง ทรงอุรา(ตั้งแต่กำเนิด).........เห็นแก่ อัตตา เป็นอาจิณ(เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง)
๏ ทารก เรียนรู้ จากผู้ใหญ่........................................สั่งสอน ป้อนใส่ นิสัยสิ้น(จนเปรอะเปื้อนแล้ว)
มิได้ เติบกล้า แค่กายิน-.......................................ทรีย์,ยัง ฝังจินต์ (ตามสิ่งที่)เห็น-ยินมา
๏ มิใช่ วัยเยาว์ (แต่ย่าง)เข้า(วัย)ผู้ใหญ่.......................กาย-ใจ นักเรียน นักศึกษา
มีความ คิดเห็น เป็นอัตตา(ของตน).........................กิเลส ตัณหา กล้าเกินวัย(เสียด้วยซ้ำ)
๏ (หาก)ไม่มี ศีลธรรม ย่อมต่ำช้า...............................ก่อกาจ อาชญา เทียบผู้ใหญ่
ดื้นรั้น ดันทุรัง มิฟังใคร.........................................อันธพาล จัญไร ไม่รักดี
๏ ยิ่งถ้า คนชั่ว สนับสนุน(ให้ทำชั่ว)............................ยิ่งจะ ทรามสถุล คุ้นวิถี
เยาวชน ชาติใด ใคร่ราคี.......................................(ชาตินั้น)มิพ้น ป่นปี้ (เกิด)วิกฤตการณ์
๏ (ดังนั้น)ศีลธรรม สำนึก ต้องศึกษา..........................สัมมา(ความถูกต้อง) สั่งสอน ป้อนลูกหลาน
ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี (มี)วิจารณญาณ.............................เชี่ยวชาญ มั่นคง ธำรงใจ
๏ สังคม วันนี้ มากมีชั่ว...........................................ความเห็น แก่ตัว หัวคิด(เสือก)ไส
คนแก่ กดขี่(เด็ก) อัปรีย์ฤทัย.................................เด็กด่า ผู้ใหญ่ (อย่าง)สะใจเอยฯ
๒๓
สิงหาคม ๒๕๖๓
*มีเรื่องไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้น
มีเด็กหลายคน มาขอให้ผู้เขียนแต่งกลอนให้
ผู้เขียนก็จะแนะนำให้ไปแต่งเอง อธิบายว่า เป็นการบ้านที่เด็กต้องทำเอง ฯลฯ
เด็กบางคน "ด่า" ผู้เขียนซะงั้น
ผู้เขียนต้องลบคอมเม้นต์เหล่านั้นทิ้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น