ชีวิตคือการแข่งขัน : กาพย์ฉบัง๑๖
๏
(กระบวนการ)วิวัฒนาการเผยความจริง.....................พืช-สัตว์(ต่าง)ทอดทิ้ง
(บาง)สิ่งที่เคยเห็นเป็น-มี
๏
ดึกดำบรรพ์ต่าง(จาก)วันนี้.....................อากาศ-ปัฏพีฯลฯ
อนาคต(ก็จะ)มีการเปลี่ยนแปลง
๏
ธรรมชาติชีวัน(ต้อง)ขันแข่ง*.....................อยู่ทุกหนแห่ง(ทุกยุคสมัย)
การแบ่งแยก(สิ่งที่ต่างกันออกจากกัน)แฝงโลกหล้า
๏ เพื่ออยู่รอดปลอดภยา......................(เป็นเรื่อง)ปกติธรรมดา
ของชีวาบนโลกนี้
๏ ส่ำสัตว์น้อยใหญ่ในปัฏพี......................ก็รู้วิถี
ไม่มีใครไม่อุตสาห์
๏
สัตว์เลี้ยงเยี่ยงไก่-นก-ปลา ฯลฯ......................(ต่าง)สอดส่ายสายตา
(พยายามแข่งขันให้)ให้ชีวาดีกว่าเดิม
๏
เปลี่ยนแปลงชีวีริเริ่ม.....................เพียรพยายามเพิ่ม
ดำรงส่งเสริมเติมฝัน
๏
การปฏิบัติตามหลักธรรม์......................"ความสันโดษ"**นั้น
มิได้ต่อต้านการพัฒนา
๏
ดีขึ้น-ดีขึ้น...แสวงหา......................เจริญก้าวหน้า
อุตสาหะอย่าหยุดนิ่ง
๏
คือสมการอันเป็นจริง......................หาได้ใช่สิ่ง
กล่าวกลอกกลิ้งไปวันๆ
๏
อย่ากลัวที่จะแข่งขัน(ชิงชัย)......................(เพราะ)ทรัพย์บนโลกนั้น
รู้กันถึงความ(มีจำนวน)จำกัด
๏
ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงโลกทัศน์......................ให้สอดคล้องสัจ
จึงจะยืนหยัดสวัสดีฯ
๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๓
*เมื่อมีการแข่งขัน
ก็ต้องมีความพากเพียรพยายาม และมีผู้แพ้-ผู้ชนะ เป็นเรื่องธรรมดา
ก็ต้องมีความพากเพียรพยายาม และมีผู้แพ้-ผู้ชนะ เป็นเรื่องธรรมดา
อย่าไปวิตกกังวลกับเรื่องนี้
ไม่ใช่ความชั่วร้ายอะไร
**ความสันโดษ หมายความว่า
พอใจ เท่าที่มี-เป็น-ทำได้(พยายามจนถึงสุดความสามารถแล้ว)
พอใจ เท่าที่มี-เป็น-ทำได้(พยายามจนถึงสุดความสามารถแล้ว)
ไม่ใช่
มี-เป็นอะไร ก็พอใจแค่นั้น ไม่พัฒนาให้ดีขึ้น
การงอมืองอเท้าไม่ทำอะไร คือ ความเกียจคร้าน
การงอมืองอเท้าไม่ทำอะไร คือ ความเกียจคร้าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น