การทำบุญ : กลอนแปด
๏ ให้สิ่งของ คือการ
ทานวัตถุ................ให้ความรู้ อุทิศ ธรรมทิศา
ให้ความคิด วิทวัส
ปรัชญา......................ย่อมนำมา วิมล ซึ่งผลบุญ
๏ การช่วยเหลือ เกื้อเห็น
เป็นประจักษ์......คิดตามง่าย ได้นัก ผลมัก(คืน)หนุน
รับความรู้ ความคิด
ชีวิตจุน......................เป็นวิถี วิบุล ยิ่งสุนทร
๏ แต่ไม่อาจ เทียบหลัก
ศีลรักษา.............กาย-วาจา-ใจ ปราบ บาปถ่ายถอน
เว้นเบียดเบียน บีฑา
เอื้ออาทร..................มิก่อเวร เป็นบวร บุญย้อนคืน
๏ ยังมีศีล ที่ยิ่ง
กว่าเว้นบาป.....................มุ่งกำราบ กิเลส เทวษฝืน
โลกุตระ ประสงค์
ตรงหยัดยืน....................เปล่งปรมัตถ์ ขัดขืน โลกียกรรม
๏ การอบรม ภาวนา
สัจบท.......................สุจริต จิตจรด ปรากฏล้ำ
หลักผิด-ถูก ปลูกฝัง
ถ่องทางธรรม..............ดี-ชั่วนำ สำนึก ฝึกฤดี
๏ เป็นทางบุญ ทูนเทิด
ประเสริฐลัพธ์..........เหลือจะนับ นเรศ วิเศษศรี
การอบรม จิตใจ
จนไม่มี............................มลราคี คือบุญ จำรูญใจ
๏ หากสามารถ ตัดขาด
ปราศตัณหา............อุปาทาน มารยา อดิศัย
ตัดวัฏฏะ สงสาร
ผลาญทุกข์ภัย...................คือบุญใหญ่ ที่สุด แห่งพุทธา
๏ รู้หลักการ ทำบุญ
ไพบูลย์จิต...................รู้จักใช้ ชีวิต เพ่งพิษฐาน์
รู้ผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี
มีปัญญา...........................จึงรู้ว่า ทำอะไร ได้บุญเอยฯ
๓๐ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น