วิถีพุทธ : กลอนเจ็ด
๏ ห่มผ้า(เหลือง) หามี
คุณวิเศษ..................เวทย์มนต์ บ่นไป ไม่ศักดิ์สิทธิ์
เลขยันต์ บรรลัย
ต่างไร้ฤทธิ์......................(เครื่องราง)ของขลัง (คือ) ความคิด อวิชชา
๏ พิสุทธ์ พุทธองค์
ทรงบัญญัติ....................วิถี ปฏิบัติ พุทธศาสนา
เป้าหมาย ของการ
บวชเข้ามา....................เพื่อขจัด ตัณหา มุ่งนิพพาน
๏ หลักคือ (๑)กำจัด
ตัดราคะ.......................ลดละ กามคุณ สุนทรศานติ์
(๒)เคี่ยวเข็ญ กายา
ให้ทรมาน....................หาใช่ หลักการ พุทธอันใด
๏ (๓)ไม่พอก พูนพี
เพิ่มกิเลส......................ปฏิเสธ วิถี โลกย์วิสัย
(๔)ไม่สะ สมทรัพย์
ประทับใจ.....................มักน้อย สอยใช้ ตามจำเป็น
๏ (๕)หลักธรรม สำคัญ
คือสันโดษ................(ความ)โลภมาก หลากโทษ โฉดฉลเห็น
(๖)ความสงบ สงัด
ศรัทธ์บำเพ็ญ..................(คน)คึกคัก ครื้นเช่น ไม่เป็นคุณ
๏ (๗)พากเพียร พยายาม
อย่างขันติ...............มิเกียจ คร้านจิต คิดสถุล
(๘)เป็น-อยู่ ง่ายๆ
ไม่อาดุร...........................(กิน-อยู่)สมบุรณ์ พูนสุข มิถูกทาง
๏ ความเชื่อ (ของ)คนไทย(ส่วนใหญ่)
คือไสยศาสตร์...วิปลาส วัดวา ต้องสะสาง
กิจกรรม ต่ำช้า
ต้องละวาง............................เลิกสร้าง มารยา ค่านิยม
๏ หยุดเพาะ พุทธะ
กิจพณิชย์.........................คอยคิด หาเงิน เพลินสะสม
ชักพา ชนชั่ว
มั่วสะดม..................................สะพรั่ง สังคม งมงายเอยฯ
๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ลักษณะตัดสินธรรมวินัย 8 หรือ หลักกำหนดธรรมวินัย 8
ธรรมเหล่าใดเป็นไปเพื่อ
1. วิราคะ คือ ไม่มีราคะ-ความคลายกำหนัด, ความไม่ติดพัน เป็นอิสระ มิใช่เพื่อความกำหนัดย้อมใจ, การเสริมความติด
2. วิสังโยค คือ ความหมดเครื่องผูกรัด, ความไม่ประกอบทุกข์ มิใช่เพื่อผูกรัด หรือประกอบทุกข์
3. อปจยะ คือ ความไม่พอกพูนกิเลส มิใช่เพื่อพอกพูนกิเลส
4. อัปปิจฉตา คือ ความอยากอันน้อย, ความมักน้อย มิใช่เพื่อความอยากอันใหญ่, ความมักใหญ่ หรือมักมากอยากใหญ่
5. สันตุฏฐี คือ ความสันโดษ มิใช่เพื่อความไม่สันโดษ
6. ปวิเวก คือ ความสงัด มิใช่เพื่อความคลุกคลีอยู่ในหมู่
7. วิริยารัมภะ คือ การประกอบความเพียร มิใช่เพื่อความเกียจคร้าน
8. สุภรตา คือ ความเลี้ยงง่าย มิใช่เพื่อความเลี้ยงยาก
วินย. 7/523/331;
องฺ.อฏฺฐก. 23/143/289.
|
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น