....ก็เป็นเช่นนี้เอง : กลอนเปล่า
๏ สิ้นปี.......มีอะไรแปรเปลี่ยน?
โลกยังคงหมุนเวียน......เปลี่ยนไปตามกระแส(โลก)
หาได้เป็นเช่นที่หวัง
อย่างที่ตั้งตาแล
ความไม่แน่(นอน).....ดุจกระแสนิรันดร
๏ สิ้นปี.........สังคมมีอะไรแปรเปลี่ยน?
คนยังคงวนเวียน
เพียรสร้างความเดือดร้อน
คนโง่เขลา เฝ้าคอยแต่ขอพร
อ้อนวอน(ฟ้าดิน,สิ่งศักดิ์สิทธิ์ฯลฯ)....โปรดจงเมตตา
๏ สิ้นปี.........ประเทศนี้มีอะไรเปลี่ยนแปลง?
การเมืองมุ่งสร้างความขัดแย้ง
แก่งแย่งผลประโยชน์หา
เล่นการเมืองเอาแต่ได้
ประเทศไทยจึงไม่พัฒนา
อีกกี่ปี....กี่ปีข้างหน้า นับวันแต่จะถอยหลัง
๏ สิ้นปี.........ชีวิตมีอะไรแปรเปลี่ยน?
ทั้งที่พยายาม ทุ่มเท ขยันหมั่นเพียรฯลฯ
ชีวิตก็ยังวนเวียนกับความผิดหวัง
กล่าวใยกับคนไม่เอาถ่าน เกียจคร้าน ไม่เอาจริงเอาจังฯลฯ
ปัญหา(สารพัด)ประดาประดัง.........วนเวียนทุกขังอยู่ร่ำไป
๏ มันก็เป็นเช่นนี้เอง......
จะเคร่งเครียด ป่วยการใย?
ยิ่งยึดมั่นถือมั่นมากเท่าไร
ยิ่งกลุ้มอกกลุ้มใจมากเท่านั้น
ความพอใจเท่าที่มี-เท่าที่ทำได้
พึ่งระลึกไว้......ช่วยให้หัวใจสงบ
๏ อย่าคาดหวังอะไรมาก
ความอยากมี อยากเป็น ไม่อยากเป็น เช่นฝุ่นตลบ
ไม่ว่าจะเกิดผลบวก หรือผลลบ
ภพแห่งการเบียนเบียนก็ไม่เปลี่ยนผัน
มีความสุข หรือความทุกข์?
หยุดฉุกคิดบ้าง......ช่างมัน
๏ ทำให้ดี....เท่าทีทำได้
ผลเป็นเช่นไร รักษาใจอย่าให้ผวนผัน
อายุขัยของคนเราสั้น
เวลาผ่านไปไว ทำใจแทบไม่ทัน
ชั่วประเดี๋ยวก็สิ้นวัน...สิ้นเดือน...สิ้นปี
๏ ชีวิตเปรียบประดุจดั่ง.....เมฆ
ความนึกคิดเฉกเช่น.....แสงสี
ชั่วขณะหนึ่งเหมือนว่ามี(อยู่)
ประเดี๋ยวหายลับ-กลับกลายเป็นไม่มี....น่าพิศวง
ความรู้สึกเป็นตัวตน
เวียนวนจนกว่าจะไร้....รูปไม่มี
วัฏสงสารก็เป็น....เช่นนี้เองฯ
๒๓ ธันวาคม ๒๕๖๗
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น