ปฏิบัติธรรมอย่างไรให้ไร้สาระ : กาพย์ฉบัง๑๖
๏ ปล่อยแมวหมา(วัด)อดอาหาร(ป่วยตาย)................เณร-พระ-สมภาร
คอยแต่รับงานสวดมนต์(เทศนาสอนธรรมะหาเงิน)
๏ ต้นไม้(วัด)แห้งตายไป่สน(ไม่รดน้ำดูแล)................(ชอบ)ชักชวนผู้คน
มอบตนเป็นพุทธมามกะ(คนเข้าวัดมากก็จะถวายเงินมาก)
๏ (ญาติโยม)รับศีลแต่ไม่รักษา(ศีล)นะ..................(ทำ)พอเป็นพิธีจ้ะ
ขนาดพระ(เณร)ยังขยาดขาดสูญ(ไม่รักษาศีล แต่ให้ศีลคนอื่น)
๏ (เข้าวัด)ปฏิบัติธรรมหวังจำรูญ...................สวดมนต์ผลพูน(จำรูญ=รุ่งเรือง,งาม)
นั่งสมาธิหนุนมั่งมี(เงินทอง)ฯลฯ
๏ หลักธรรมจำท่องแต่พร่องพี..................ไม่ใส่ฤดี(ไม่ใส่ใจทำตาม)
(คิดเอาเอง)ทำเท่านี้ก็มีบุญ
๏ (วันพระ)อาทิตย์ละครั้ง(ก็เพียง)พอสร้างคุณ..................ล้างบาปสาบสุญ
ที่หมุนเวียนเพียร(ทำบาป)ทุกวัน(คืน)
๏ ถวายเงิน(พระ-วัด)หลักร้อยหลักพัน(นานๆครั้ง)................(แต่)ทุจริตคิดสรร
หลักแสนหลักล้านหมั่นประสงค์
๏ ปฏิบัตธรรมแบบ(คน)เขลา-เมา-งง..................สติไคลใหลหลง
มั่นคงแพร่หลายในสารขัณฑ์
๏ เมื่อไม่ใส่ใจในศีลธรรม์....................ปฏิบัติ(ธรรม)ไปก็เท่านั้น
ชีวันไร้สาระเอย ฯ
๑ ธันวาคม ๒๕๖๕
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น