ฤาการทำดี มิใช่เรื่องปกติธรรมดา? เรื่องสั้น

               
                        

ฤาการทำดี มิใช่เรื่องปกติธรรมดา?  เรื่องสั้น

    สุริยัน….ใกล้กาลอัศดงลงแล้ว

       พ่อค้าหนุ่มใหญ่ใคร่ครวญถึงคำพยากรณ์อากาศของกรมอุตุนิยมวิทยา ที่เตือนว่ามวลอากาศเย็นจากประเทศจีนเริมแผ่ปกคลุมประเทศไทยตอนบน ทำให้อุณหภูมิลดลง 3-4 องศา อากาศจะหนาว

       จึงเริ่มเก็บสินค้าเข้าร้านเพราะยังมีงานประจำ คือการต้องไปให้อาหารหมาแมวที่วัดใกล้บ้าน

    การเก็บของดำเนินผ่านไปได้ครึ่งทาง พลันก็เหลือบเห็นหญิงสาวร่างเล็กกำลังเดินมาทางนี้ พร้อมด้วยมือที่ถือพวงกุญแจเล็กๆหลากสีสันสวยงาม หิ้้วไว้เต็มมือทั้ง 2 ข้าง

    "เธอคงเป็นแม่ค้าขายพวงกุญแจ" พ่อค้าฯคิด ตามประสบการณ์ที่มีแม่ค้าหลากหลายอายุ เคยผ่านมาขอให้ช่วยซื้อพวงกุญแจราคา 10-20 บาท

    เมื่อหญิงสาวเดินมาถึงหน้าบ้าน ก่อนที่เธอจะเอ่ยปากชวนซื้อพวงกุญแจ พ่อค้าก็บอกเธอว่า "รอก่อนนะ" แล้วรีบเดินเข้าไปในร้าน หยิบหน้ากากอนามัย 1 อัน ถือติดมือออกมามอบให้

    หญิงสาวยื่นมือข้างหนึ่งมารับ พรางมองพ่อค้าฯด้วยใบหน้าสงสัยปนไม่ไว้วางใจ

    พ่อค้าบอกไปว่า "ให้ไง นี่ของใหม่นะ ร้านขายยาขายอันละ 5 บาท ร้านขายของชำขายอันละ 10 บาท"

    สีหน้าของหญิงสาวดูจะคลายกังวลลง แต่ก็ยังถามกลับด้วยความสงสัยว่า "ให้ทำไม?"

    พ่อค้าแปลกใจในคำถามเล็กน้อย มองหน้าหญิงสาวระหว่างคิดในใจว่า "เธอมาจากสังคมไหน? ไม่เคยรู้จักการให้ทานหรือ?"

    ก่อนจะตอบว่า "ก็เป็นการให้ทานไง เป็นการทำบุญแบบหนึ่ง อยู่ที่บ้านก็ทำได้ ไม่ต้องตื่นแต่เช้าไปใส่บาตรพระ ไม่ต้องถ่อสังขารเข้าวัดเพื่อทำบุญ"

    "เมื่อเราพอจะมีบ้างแล้ว ก็แบ่งปันให้กับคนอื่นบ้าง ตามทัศนะที่ว่า การให้เป็นจุดเริ่มต้นของการได้ คนเราจะต้องเคยเสียสละมาก่อน จึงจะเป็นคนที่มีได้" พูดพรางมองดูหน้าว่าเธอเข้าใจหรือเปล่า?

       หญิงสาวพูดว่า"ไม่เคยเห็นใครทำแบบนี้"

    พ่อค้าฯค่อยๆอธิบายให้ฟังว่า "คนธรรมดาทั่วไปมักจะเห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้ อยากได้อย่างไม่เคยพอ ได้ทำไรก็ไม่พอ ไม่คิดที่จะแบ่งปัน ไม่คิดถึงคนอื่น คิดถึงแต่ตัวเอง"

       "ส่วนคนที่มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่แก่คนอื่น เห็นอกเห็นใจคนอื่นนั้นมีน้อย ลุงทำแบบนี้เป็นประจำ มอบของแถมให้ลูกค้าบ้าง แม่ค้ามาขายของเมื่อไม่ซื้อก็ให้ของเขาไปใช้บ้าง ตอนนี้โรคโควิด19 ระบาดทั่วโลก คนบางคนมีฐานะยากจนเกินกว่าจะซื้อหน้ากากอนามัยใช้ แค่เงินใช้จ่ายประจำวันก็แทบไม่พอ เราพอจะมี(เงิน)บ้างก็ซื้อหน้ากากอนามัยมาแจกๆเขาไป พอให้เขาได้ใช้แก้ขัด"

    หญิงสาวยกมือไหว้พร้อมกล่าวคำว่า "ขอบคุณ" ก่อนจะเดินจากไปเพื่อหาลูกค้าซื้อพวงกุญแจ

       พ่อค้ามองตามหลังด้วยความอยากรู้ว่าเธอจะขายได้หรือไม่? เห็นเธอเดินไปถามคนนั้นคนนี้ เขาไม่ซื้อเธอก็เดินต่อไปถามคนใหม่ ซึ่งก็ไม่เห็นมีใครซื้อเลย เป็นภาพปกติที่พ่อค้าฯเคยเห็นมาก่อนจนคาดเดาสถานการณ์ได้

    "เก็บของต่อดีกว่า" พ่อค้าฯคิดพร้อมลงมือทำฯ

 

๒๐ ธันวาคม ๒๕๖๓