ศีลธรรมคือสัจจะ : กลอนจรรโลงใจ
๏ มิเห็นฟ้า สีฟ้า มาหลายวัน............................................สุริยัน จันทรา ปรากฎหาย
อากาศครึ้ม ซึมเซา เคล้าคลุมกาย..................................ชวนเปล่าเปลี่ยว เดียวดาย ในฤดี
๏ ความอบอุ่น สุนทรีย์ สุริยะสาด.......................................คือธรรมชาติ ปรารถนา (ใน)โลกานี้
แสงสว่าง ห่างหาย หากไม่มี.........................................เหมือนชีวี มิเป็นสุข ทุกข์ระทม
๏ ศีลธรรม ความดี มิแตกต่าง...........................................คือแสงสว่าง ส่องให้ หัวใจสม
การดำเนิน ชีวี งามวิกรม..............................................น่านิยม โสมนัส ทัศไนย
๏ คนไม่มี ศีลธรรม คอยกำกับ..........................................ต่อให้(ได้)รับ การศึกษา ขนาดไหน
ย่อมประพฤติ ยึดตาม อำเภอใจ.....................................ความถูก-ผิด จิตใจ มิใยดี
๏ ศีลธรรม ความดี คติกุศล..............................................เป็นสัจจา สากล บนโลกนี้
เหนือคำสอน ศาสนา ทุกวาที........................................ไม่ต้องมี ศาสดา-สาวกใด
๏ แค่บางคน เข้าใจ ในสัจจะ............................................อาชีวะ ประสบการณ์ อันผ่องใส
มีสติ ปัญญา สุทธาหทัย...............................................จักเข้าถึง ซึ้งใจ ในศีลธรรม
๏ ส่วนคนที่ มีกิเลส และตัณหา.........................................อวิชชา สามานย์ พาลถลำ
เสมือน(ดวง)ตา บอดเบื้อ มิเชื่อ-จำ.................................มีดวงใจ มืดดำ ทราม(สติ)ปัญญา
๏ มิใช่คน ทุกคน จะยลเห็น..............................................ศีลธรรม งามเด่น เฟ้นปรารถนา
สัญชาตญาณ ของสัตว์ ครองอัตตา.................................คืออุปสรรค ชักพา สาไถยเอยฯ
๒๑ ตุลาคม ๒๕๖๓
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น