จงเลือกคบคน : กลอนคติสอนใจ

จงเลือกคบคน : กลอนคติสอนใจ

๏    การคบคน ไม่เลือก ย่อมเกลือกกลิ้ง.................................เข้ากับสิ่ง โสโครก เศร้าโศกหลาย

ใช่แค่สัตว์ เป็นศัตรู(ของคน) อย่าดูดาย......................คนมากมาย ร้ายกว่าสัตว์ ควรทัศนา

๏    ริอ่านคบ คนใด (ผู้)ไร้หัวคิด...........................................(เท่ากับ)ทั้งชีวิต วิกฤตสร้าง ย่างทุกขา

คนไม่มี หัวคิด ก่อกิจจา..........................................เอาปัญหา มาให้ ไม่ขาดเลย

๏       ทวยมนุษย์ ทุจริต ปราศ(ความเป็น)มิตรแท้........................คนเห็นแต่ แก่ตน ฉลฉ้อ(หน้าตา)เฉย

คอยเอารัด เอาเปรียบ เหยียบย่ำเคย(ตัว)....................ใครชิดเชย ชื่่นชอบ (จะมี)ชีพบอบบาง

๏    คบคนที่ ฤดีเฉ ชอบเสแสร้ง............................................ความซื่อสัตย์ เหี่ยวแห้ง (ย่อม)มิแตกต่าง

นำชีวา เข้าเผชิญ เดินผิดทาง...................................(ฐานะ)สั่นสะเทือน เลือนราง โศกสร้างมี

๏    หากเชื่อใจ ในชน (เพียงแค่)แรกยลพบ.............................เสี่ยงประสบ โชคชะตา น่าบัดสี

อย่าเผลอลอง มองโลก เพียงแง่ดี.............................สิถูกกระทำ ย่ำยี ทุกข์ชีวา

๏    ใครก่อกรรม (โดย)มิคำนึง ถึงผลลัพธ์...............................ย่อมพบกับ สรรพโศก ทุกข์-โรคฯลฯหนา

ผู้ประมาท ขาดปฏิญาณ และปัญญา...........................มิควรค่า สมาคม เพราะ(จะมีเรื่องตรอม)ตรมเต็ม(ไปหมด)

๏    (คน)มิใส่ใจ ในชั่ว-ดี ย่อม(ความ)ดีปราศ...........................มักอุกอาจ ก่ออาชญา อย่างเกษม

(คน)ไม่เอาการ เอางาน พาลอิ่มเอม...........................อย่าปองเปรม คบเป็นมิตร คิดให้ดี

๏    การรู้จัก เลือกคบคน=ผลประโยชน์..................................ช่วยชีวา ปราโมทย์ โชติศักดิ์ศรี

หลักสัมมา(ปฏิบัติ) เสมือนบุญ หนุนชีวี.......................ให้สุขี สิริสวัสดิ พัฒนาฯ

๒๙ ธันวาคม ๒๕๖๒

*

ถ้าบุคคลพึงได้สหายมีปัญญา เที่ยวไปด้วยกัน เป็นนักปราชญ์ คอยช่วยเหลือกัน เขาครอบงำอันตรายทั้งปวงเสียได้ จงพอใจ-มีสติเที่ยวไปกับสหายนั้น

ถ้าไม่ได้สหายมีปัญญา เที่ยวไปด้วยกัน เป็นนักปราชญ์คอยช่วยเหลือกัน จงเที่ยวไปคนเดียว ดุจพระราชาทรงสละแว่นแคว้น คือราชอาณาจักร และดุจช้างมาตังคะ ละฝูงเที่ยวไปในป่า ฉะนั้น

การเที่ยวไปคนเดียวดีกว่า เพราะคุณเครื่องเป็นสหายไม่มีในคนพาล จงเที่ยวไปคนเดียว และไม่พึงทำบาป ดุจช้างมาตังคะ มีความขวนขวายน้อย เที่ยวไปในป่าแต่ลำพัง ฉะนั้น.

จาก <http://www.84000.org/tipitaka/pitaka1/v.php?B=5&A=6360&Z=6392&pagebreak=0>