คนดีของคนทั่วไป : กลอนเปล่า
๏ พระเอกรักนางเอกในตอนสุดท้าย
ถึงตาย(ตอนจบ)
แต่ก็ได้แสดงออกถึงความเป็นคนดี
บทภาพยนตร์-ละครสะท้อนสัจจะวิถี
ความเข้าใจของคนที่มีต่อศีลธรรม
๏ หลักผิด-ชอบ-ชั่ว-ดี
มีแพร่หลาย
เคยผ่านสายตา
ภาษาถ้อยคำ
ประเพณี
วัฒนธรรม
สอดแทรกไปกับปฏิบัติกรรมธรรมเนียม
๏ จนใครได้เห็นเหตุการณ์ปรากฏ
ก็สามารถกำหนดได้อย่างยอดเยี่ยม
ว่าใครถูก-ใครผิด
อะไรควร-ไม่ควรฯลฯ
อย่างถูกต้องถ่องถ้วน
ล้วนประกอบด้วยหลักการอันเต็มเปี่ยม
วิพากษ์วิจารณ์ได้
โดยไม่ต้องตระเตรียมข้อมูล
๏ แต่กับเรื่องของตน
เหตุไฉนความคิดอ่านกลับสับสน
เกิดความวิกลจนสาบสูญมโนธรรม?
เข้าข้างตัวเอง
ช่วยพวกตัวเอง
เพ่งเอาแต่ได้ไม่อาดูร
ก่อกรรมทำชั่ว
ไม่กลัวใครจะตราหน้าว่า"สถุล"
หมกมุ่นอยู่กับความเห็นแก่ตัว
๏ เพื่อประโยชน์ส่วนตน
ผู้คนส่วนใหญ่มักไม่ใส่ใจ
ว่าอะไรดี อะไรชั่ว
ว่าอะไรดี อะไรชั่ว
ตัวกูได้ประโยชน์
เป็นดี
ใครจะมีความทุกข์ก็ช่างหัว(มัน)
มืดจิตคิดเขลาเมามัว
ปรากฎกันไปทั่วสังคมคน
๏ ลำเอียง
เข้าข้างตนและพวกของตน
ไม่หยุดทุจริต
คิดคดเคี้ยวเลี้ยวลดฉลฯลฯ
คือลักษณะของคนดี?
ดังนั้น
เมื่อได้ยินคำว่า
"เป็นคนดี"
ที่ออกจากปากของคนทั่วไป
ให้เริ่มต้นนับที่"คนไร้ศีลธรรม"เลยฯ
๒๔ มกราคม
๒๕๖๑
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น