หนี้-สมบัติส่วนตัว : กลอนแปด
๏ ฤดูหนาว เข้ามา
ชีวาขัด............................พื้นพนัส พัฒนเข็ญ เป็นน้ำแข็ง
เกล็ดหิมะ
ระดิน ธรณินแปลง.......................กันดารแหล่ง แห่งหน ท้นทั่วไป
๏ แม้ธรรมชาติ สัจจา
สร้างอุปสรรค................ต้องลำบาก หนักเอา เบาแก้ไข
พฤกษาด้น
พ้นดิน ผินประไพ......................เชิดชูดอก ออกใบ ให้โสภี
๏ ไม่ครณา ประเชิญ
ดำเนินชีวิต....................ตามคติ ลิขิต ศิษฎ์วิถี(ศิษฎ์=มีความรู้)
พึงพอใจ ในผล
ตนเป็น-มี...........................ไม่ใยดี ขัดข้อง ท่องชีวัน
๏
ผิวพรรณ-ร่าง-หน้าตา-ปัญญาสติ.................เกิดคู่คน สนธิ มิแยกขันธ์
มวลเอกลักษณ์-ทักษะ
ณ ปัจจุบัน..................(ล้วน)ถูกรังสรรค์ พันพัว ติดตัวเรา
๏ มีกฎเกณฑ์ เวรกรรม
วางกำหนด..................อนาคต บทบาท ที่คาดเค้า
อาศัยบุญ-บาปทำ
อิงกรรมเก่า.......................เป็นรากเหง้า เสาหลัก ปักชะตา
๏ สิ่งที่มา ประสบ
พบทุกข์-สุข........................ไม่มีใคร ให้-รุก คุกคามหา
เราเคยทำ
กรรมไว้ ไกลก่อนนา......................เวรของเรา เข้ามา สนองคืน
๏ รู้ซึ้งกฎ แห่งกรรม
ตามสัจจะ........................ไม่ต้องบ่น ค้นหา ชะตาฝืน
(เพราะ)เป็นสมบัติ
ส่วนตน ทนกล้ำกลืน...........มิปรารมภ์ ขมขื่น-รื่นฤดี
๏ ชดใช้กรรม เก่าไป
เสียให้หมด......................อย่าสลด หดหู่ สู่หลีกลี้
การมีกรรม
มีเวร เหมือนเป็นหนี้......................ไม่ชดใช้ ไม่มี ทางหมดเอยฯ
๑๙ มกราคม
๒๕๖๐
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น