คำกลอน สอนลูกชาย : กลอนแปด
เกิดเป็นคน สนใจ ใฝ่ศึกษา วิชาภักดิ์ ทักษะ พาสุขศรี
ไม่เรียนรู้ โง่เง่า เขลาสิ้นดี คือวิถี ทุกข์โศก โรคเภทภัย
รับสิ่งที่ มีประโยชน์ เว้นโทษถ่าง โลกสมสร้าง สิ่งดีแท้ แลสาไถย
รู้รับผิด ชอบ-ชั่ว-ดี มีวินัย อย่าปล่อยใจ ใช้อารมณ์ จมเสื่อมจำ
สังคมล้น คนดี มีคนชั่ว อย่าเมามัว คบผิด คิดถลำ
คบคนดี ได้ดี มีศีลธรรม คบคนทราม ต่ำช้า พาระทม
กามกรีฑา ระวัง ทางอบาย อย่าดีหมาย ได้หญิง อิงแอบสม
หญิงหยาบช้า พาใจ ให้ล่มจม ชีพเสื่อมตรม โทรมทุกข์ มุขโลกันตร์
อย่าหลอกลวง ล่วงเกิน เพลินผู้หญิง กรรมมีจริง บาปสนอง ต้องโศกศัลย์
เล่นกับรัก มักก่อเวร เป็นโทษทัณฑ์ มาก รัก-ราน บั้นปลาย ไม่ได้ดี
จงเพียรหมั่น ภารกิจ รับผิดชอบ จงน้อมนอบ อ่อนโยน (จะมี)คนส่งศรี
อย่าเบียนเบียด เหยียดหยาม ทรามชั่วมี อย่าหลงดี หลงเด่น จะเป็นภัย
อนิจจัง บังคับ สรรพสิ่ง อย่านอนนิ่ง อุตส่าห์ มนาใส
ทรัพย์สินสู้ แสวงหา ระดมไป สุขภาพ สรรพางค์กาย ให้ดูแล
มีฐานะ มั่นคง จงค่อยคิด คู่ชีวิต พิสมัย ใจแยแส
มองคนดี รักดี ทำดีแล สร้างรักแท้ สัมพันธ์ สรรค์สกุล
ทำถูกต้อง คลองธรรม ความซื่อสัตย์ ปฏิบัติ ชัดเจน เช่นเขาขุน
ลูกหลานเห็น เป็นแนว ทแกล้วคุณ กุศลจุน บุญส่ง จงเจริญ
ทรัพย์สินที่ มิใช้ ไร้ประโยชน์ แสนล้านโกฏิ์ โจษจัน ใครสรรเสริญ
ตายแล้วทิ้ง เหมือนกาย อย่าได้เพลิน บุญทานเทอญ นำพา ชาติหน้ามี
ทุกชีวี มีกรรม หลามปัญหา ธรรมศึกษา พาสงบ พบสุขี
พุทธศาสน์ ดีแท้ แม้นานมี จงรักดี ทำดี ได้ดีเอย ฯ
๑๘ มิถุนายน ๒๕๕๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น