เผาไหม้ตัวเอง : กลอนคติเตือนใจ
๏ แท่งเทียน เผาไหม้ (จะ)ให้แสงสว่าง.................ส่องสกาว พราวพร่าง กระจ่างใส
จุดเทียน บูชา (พระ)รัตนตรัย.........................สุขกาย สบายใจ ไทศรัทธา
๏ กองขยะ เผาไหม้ (จะ)ให้มลพิษ.......................ย่ำยี ชีวิต ชนอิดหนา
สารพัดโทษ โจษจัน ปันโลกา........................ไร้ค่า ราคี มิจืดจาง
๏ ลางคน เกิดมา เพื่อเผาไหม้(ตัวเอง)..................หาใช่ ให้แจ้ง แสงสว่าง(แก่ผู้อื่น)
มิคะนึง ถึงจุดหมาย ปลายหนทาง(นิพพาน).......ไม่สรรค์สร้าง สังคม รมณีย์
๏ คิดแต่ แค่(ประโยชน์)ตน เป็นที่ตั้ง.....................มุ่งหวัง สั่งสม อุดมวิถี(ลาภ,ยศฯลฯ)
เพื่อกู ของกู อยู่(ดี)กินดี.................................เปรมปรีดิ์ ชีวัน บันเทิงจินต์
๏ ล่อ-ลอบ กอบโกย คิดโหยหา...........................จากเขา เอามา รักษาสิน(เป็นของตน)
เปรอปรน ตนได้ ใช้ชีวิน..................................สุขิน อินทรีย์ มิอับอาย
(สุขิน อินทรีย์=สุขินทรีย์ ความสุขทางกาย.ผู้เขียนเจตนาเล่นคำ)
๏ เข้าใจ(ว่ากู) ได้ดี มีความสุข.............................ใครทุกข์ ก็ช่าง (แม้จะ)ล้นหลั่งหลาย
บ่รู้ ว่าตน (หลังจาก)พ้นวันวาย..................จะกลาย เป็นเปรต(เดรัจฉาน,สัตว์นรกฯลฯ) ทุกขเวทนา
๏ หลงตน (เป็น)คนเลิศ ประเสริฐศักดิ์....................มิตระหนัก (ความ)จริงไซร้ แสนไร้ค่า
ลาภ ยศ สรรเสริญฯลฯ จำเริญตา(ที่ได้มา)............ล้วนเป็น เช่นอนิจจา พาสู่ภัย
๏ คนชั่ว ที่ใช้ ศาสนา..........................................หลอกลวง ปวงประชา มิปราศรัย
กฎแห่ง เวรกรรม จะตามไป................................เผาไหม้ ให้ร้อน(รน) ย้อนบาปกรรมฯ
๑๙ กันยายน ๒๕๖๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น