๏ ดอกบัว ทั้งหลาย เกิดในน้ำ
พึ่งพา อาศัยน้ำ เลี้ยงงามสวย
(ความ)บริบูรณ์ จุนเจือ เอื้ออำนวย
จึงช่วย พ้นน้ำ ล้ำเบ่งบาน
๏ คนเรา เติบใหญ่ ในสังคม
(ที่)ปลูกฝัง ค่านิยม อุดมสาน
(รู้สึก)เสมือนเป็น อัตตา นฤมาน(นฤมาณ=การสร้าง, การแปลง, การทำ)
พฤติกรรม์ บันดาล จวบวันวาย
๏ ดั่งบัว ไม่รู้(ตัว) อยู่ในน้ำ
ดื่มด่ำ ดุจอำมฤต จิตมั่นหมาย
คนมี ค่านิยม บ่มใจกาย
โดยหา(ได้) ระแคะระคาย กลไกมี
๏ เพียงดอก อุบล (ที่)โผล่พ้นน้ำ
บานล้ำ สัมฤทธิ์ พิสิฐศรี
ลางคน กระมลใส ไร้ราคี
ขจัดมี ค่านิยม โสมมเมา
๏ ปัญญา สติ พิเศษสรร
แลดู รู้ทัน การณ์โง่เขลา
สลัดหลุด ยุติ มิใจเบา
รื้อเหล่า สิ่งเขลาค้ำ นำชีวา
๏ (อะไร)ชั่วดี มิให้ ใครมาหลอก
กลิ้งกลอก บอกทราม ความมุสา
ด้วยความ โง่เขลา เบาปัญญา
ยัดเยียด กระโหลกกะลา ค่านิยม
๏ มิหยุด อุตส่าห์ หาความรู้
เป็นผู้ สุขุม ลุ่มลึกสม
(คำ)ติฉิน นินทา ไป่ปรารมภ์
ก้าวข้าม ความต่ำตม โง่งมงาย
๏ ดอกบัว ในน้ำ-โผล่พ้นน้ำ
ตรองตรึก ลึกล้ำ ซ่อนความหมาย
อย่าเป็น คนเขลา หลงเมามาย
มีชีวิต มักง่าย ไม่พัฒนาฯ
๖ พฤศจิกายน ๒๕๖๔
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น